دانشمندان از آتل مصنوعی که در سلولهای پیوندها رشد میکند - برای تولید مجدد نسوج آسیبدیدهی زانو استفاده کردند. بهگزارش خبرگزاری استرالیا (Australian Broadcasting Corporation's Gateway to Science)، در تحقیقات مقدماتی انجام شده – که در مجموعه مقالههای «آکادمی ملی علوم» (National Academy of Science) منتشر شده است – محققان در عرض 12 هفته، نسوج جدیدی را در پیوندهای آسیبدیدهی خرگوشها طراحی کردند.
دانشمندان امیدوارند که کارهای مشابهی در انسان انجام دهند تا زمان ترمیم شتاب یابد.محققان از آتلهای مصنوعیای استفاده کردند که با سلولهای پیوندها رشد نموده نسوج جدیدی را در «رباطهای صلیبی پیشین» (Anterior Cruciate Ligament) (ACL) آسیبدیده خرگوشها ایجاد میکند. خرگوشها قادر بودند 24 ساعت بعد از جراحی، وزنههایی را بر زانوهایشان تحمل کنند. همچنین 12 هفته بعد از انجام آزمایش، حیوانات دارای «کلاژن»های تازهای شده و رگهای خونیاشان در ناحیهی آسیبدیده رشد میکرد. «کاتو لائورنسین» (Cato Laurencin) پروفسور مهندسی بیوپزشکی و جراحی ارتوپدی در دانشگاه «ویرجینیا» (Virginia) در «چارلوتسویل» (Charlottesville) بهعنوان سرپرست گروه تحقیقاتی میگوید: «امیدوارم این مطالعهها، انقلابی جدید در استرتژیهای معالجهی بیمارانی باشد که از پارگی رباط (ACL) رنج میبرند». «رباط صلیبی پیشین» (Anterior Cruciate Ligament) (ACL)عبارتند از: پیوندهای تثبیتکنندهی پیوندهای «استخوان ران» (Thighbone) با «استخوان ساق» (Leg Bone). رباط زمانی که دچار پارگی میشود همانند: موهای گیسو از هم باز میشود. در انسانها، رفتار استاندارد عبارت است از: رشد سریع و مناسب برای ترمیم مجدد ساختاری. جراحان، نسوج سالم را از زردپیهای اطراف زانو برداشته بر پیوندهای آسیبدیده پیوند میزنند تا در صورت امکان دوباره آن را تولید کند. اما ترمیم کامل پنج تا شش ماه طول میکشد و جراحان ترجیح میدهند که در صورت امکان نسوج سالم را برندارند. این گزارش میافزاید: محققان تلاش کردهاند در استفاده از آتلهای شبیه به پیوندها مهارت کسب کنند تا به فرایند ترمیم پیشاپیش کمک نمایند ولی موفقیتها تاکنون محدود بوده است. این اولین باری است که محققان مواد مصنوعی را با سلولهای «رباطهای صلیبی پیشین» (Anterior Cruciate Ligament) (ACL) ترکیب کرده و قدرت طراحی اساسی نسوج پیوندها را کسب کردهاند. محققان علاوه بر ترکیب مواد مصنوعی با سلولهای حیوانی - برای بدست آوردن آتلهای «بیومیمتیک» (Biomimetic) - آتلهای کاملاً مصنوعی را نیز آزموده و دریافتند فرایند ترمیم با این آتلها کندتر است. «کاتو ت. لارنسین» (Cato T. Larencin) میگوید: «لازم است آزمونهای بیشتری برای تعیین میزان تحقق این هدف انجام شود. اما به هر حال، نتایج مطالعههای مقدماتی بیانگر آن است که «درمانهای جایگزین پیوندها» - که فرایند ترمیم را بهطور کامل تسریع میکند - نویدبخش است. |