دستیابی بیوتکنیک تولید غذای زنده‌ی آبزیان‌‌
با شناسایی گونه‌هایی جدید از حشره‌ها  

این موجودات به‌دلیل ارزش غذایی بالا به‌عنوان غذای زنده‌ی مهمی در آبزی‌پروری محسوب می‌شوند

پژوهشگران مؤسسه‌ی تحقیقات شیلات ایران در ایستگاه تحقیقاتی شیلاتی آب‌شوره‌ی یزد به بیوتکنیک تولید غذای زنده (نوعی کرم) به‌منظور استفاده در تغذیه آبزیان دست یافتند.

به‌گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، لارو پشه‌های خانواده‌ی «شیرونومیدها» (Chironomidae) - که اصطلاحاً «کرم خونی» نامیده می‌شود - بومی رسوب‌های منابع آبی لب‌شور منطقه‌ی بافق در جنوب شرقی یزد هستند که به‌طور طبیعی و با تراکم بالا (جمعیت غالب «ماکروپنتیک») در آبگیرهای این منطقه یافت می‌شوند.

این موجودات به‌دلیل ارزش غذایی بالا به‌عنوان غذای زنده‌ی مهمی در آبزی‌پروری محسوب می‌شوند.

مطالعه‌ی مذکور به‌منظور تعریف مراحل تکثیر لاروهای «شیرونومیدها» منجر به شناسایی گونه‌های «شیرونوموس» (Chironomus) برای نخستین بار در ایران شد.

از اسفند 1385 به‌مدت یک‌سال سنجش برخی فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی، فراوانی لاروهای «بنتیک شیرونومید» و جمع‌اوری تخم از استخرهای خاکی توسط جمع‌اوری دست‌ساز انجام شد.

در کارگاه توده‌های تخم در ظروف شیشه‌ای با رژیم نوری 16 ساعت نور شکوفا و در دمای 26-24 درجه‌ی سانتی‌گراد در محیط کشت واجد بستر تغذیه و نگهداری شدند. پس از دو، سه روز لاروهای شناگر به لاروهای «بنتیک» تبدیل شدند.

ماه‌های اردیبهشت، خرداد و تیر مناسب‌ترین زمان جمع‌اوری تخم از استخرها هستند. جمع‌اور دست‌ساز ساختار مناسب و کم‌هزینه‌ای داشته و روزانه 7-0 توده‌ی تخمی جمع‌اوری می‌کند.

تراکم پرورش در شرایط کارگاهی 1250 تخم (2-1 توده تخم) بر مترمربع است که منجر به بیش از 89 درصد شکوفایی می‌شود. پس از 14 روز کرم‌های خونی قابل‌برداشت خواهند بود.

پرورش در استخرهای خاکی منطقه و یا ظروف وسیعی که پس از آبگیری با آب استخرها شرایط رسوبی مناسب در آن‌ها ایجاد شود همراه با کوددهی بسیار مفید است.

ماه‌های سرد سال بهترین زمان جمع‌اوری لاروها از طبیعت جهت عرضه به مصرف‌کنندگان هستند. نتایج آنالیز پیکر لاروها حاکی از ترکیب مناسب و مقدار ماده‌ی خشک بالا بود.