مهندسان دانشگاه «گلاسکو» در حال طراحی نوع جدیدی از کاوشگران فضایی هستند: ابزارهای کوچکی که میتوانند تغییر شکل داده و همانند غبار توسط باد حمل شوند. بهگزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) بهنقل از ستاد ویژهی توسعهی فناوری نانو، این ابزارها در عین حال آنقدر هوشمند هستند که ارتباط برقرار کرده بهشکلی منظم پرواز کنند و اندازهگیریهای علمی را انجام دهند.
ذرات غبار هوشمند از یک پردازشگر رایانهای تشکیل شدهاند که حدود یک میلیمتر قطر داشته و توسط یک غلاف پلیمری پوشانده شدهاند.
این غلاف پلیمری میتواند با اعمال یک ولتاژ کوچک، چروکیده و کوچک شده و یا صاف شده و متورم شود. چروکیده شدن سطح پلیمر بدین معناست که سطح غبار هوشمند کشیدگی بیشتری پیدا کرده و در نتیجه در ارتفاعات بیشتری پرواز میکند؛ برعکس متورم شدن سطح پلیمر بهمعنای فرورفتن بیشتر غبار در هواست. شبیهسازیها نشان میدهد که با استفاده از چروکیده و متورم کردن سطح غبار هوشمند میتوان آن را حتی در حضور بادهای چرخشی نیز بهسمت یک هدف معین هدایت کرد. این غبارهای هوشمند میتوانند با استفاده از یک شبکهی بیسیم با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و شبکهای منسجم را تشکیل دهند. بنابراین گزارش، پروفسور «بیکر» در توضیح این دستاورد علمی گفت: «مشاهده میشود که بسیاری از غبارها تنها با غبارهای همسایهای که فاصلهی کمی باهم دارند، ارتباط برقرار میکنند. اما برخی از آنها در فاصلههای بسیار دورتر نیز میتوانند ارتباط ایجاد نمایند. در شبیهسازیهای انجام شده نشان دادهایم که یک گروه متشکل از 50 غبار هوشمند میتوانند خود را حتی در یک باد متلاطم بهصورت ستارهای سازمان دهند. توانایی پرواز بهشکل منظم به این معناست که غبار هوشمند میتواند یک آرایهی فازی تشکیل دهد. سپس این امکان ایجاد خواهد شد که اطلاعات میان تراشههای رایانهای گسترده را پردازش نموده و بهصورت بههم پیوستهای سیگنالهایی به یک سفینهی فضایی چرخنده ارسال کرد». |