سلول، جرارد كارزنتي و همكارانش از كالج پزشكي بايلور در هوستن تكزاس با بررسي نقش ژنهاي فعال در تنظيم ساعت بدن مشخص كردهاند كه اين ژنها درعين حال در كنترل شكل گيري استخوانها نيز سهميند.
كشف اخير ميتواند زمينه تكميل انواع شيوهها براي مقابله با بيماريهاي استخوان نظير پوك شدن استخوانها كه طي آن چگالي مواد سازنده استخوان كاهش مييابد، مهيا سازد.
مطالعه اين گروه از محققان روشن ساخته كه شكل گرفتن استخوانها داراي يك آهنگ و ريتم روزانه است.
اين پژوهشگران استفاده از موشهايي كه با شيوههاي مهندسي ژنتيك توليد كردهاند تاثير ژنهاي تنظيمكننده ساعت بدن را در نحوه رشد استخوانها بررسي كردهاند.
در اين بررسي مشاهده شد كه موشهاي فاقد ژنهاي تنظيمكننده ساعت بدن داراي استخوانهاي سنگينتري هستند زيرا سلولهاي استخوان ساز بيشتري در اختيارشان قرار دارد.
وظيفه پروتئيني كه به وسيله ژنهاي تنظيمكننده ساعت بدن رمز ساخت آن ارائه ميشود آن است كه در واكنش به علائمي كه از هورمون لپتين دريافت ميكند، از توليد بيش از حد معمول سلولهاي استخوان ساز جلوگيري به عمل آورد.
در غياب ژنهاي رمزكننده اين پروتئين كنترلي در توليد اين سلولها اعمال نميشود.
نكته جالب توجه آنكه به نظر ميرسد استخوانها تنها بافتهايي در بدن هستند كه هورمون لپتين از مجراي اين پروتئينها بر روي آنها اثر ميگذارد.
اين نكته حكايت از آن دارد كه هورمون لپتين در جريان فرايند تطور از سابقهاي بسيار كهن و طولاني برخوردار است و نقش مهمي در بدن انواع موجودات زنده بازي ميكند.