تغذیه نامناسب در مراحل اولیه زندگی به تکامل عصبی آسیب رسانده منجر به کاهش ضریب هوشی انسان و نقص یادگیری آواز خواندن در پرندگان می‌شود.
شواهد جدید نشان می‌دهد بسیاری از ارگانیسم‌ها می‌توانند برخی تغییرات مربوط به تغذیه نامناسب در اوایل زندگی را به گونه‌ای دیگر جبران کنند. برای مثال کودکانی که تغذیه مناسبی ندارند می‌توانند به محض تغییر و اصلاح برنامه غذایی‌شان طی دوره رشد با رسیدن به سن بزرگسالی از وضعیت طبیعی برخوردار شوند. اما چنین شرایط نامناسب تغذیه‌ای ممکن است گاهی منجر به ناتوانایی‌های شناختی یا دیگر ناتوانایی‌های تکاملی می‌شوند.
به گزارش یورک آلرت، در یک مطالعه جدید محققان ارتباطی را بین تغذیه نامناسب در اوایل زندگی، رشد جبرانی (جبران طی دوران رشد) و توانایی یادگیری در بزرگسالی یافته‌اند.
نتایج حاکی از این است که تغذیه ضعیف پیامدهای منفی پایداری را برای توانایی شناختی در پی دارد. در عین حال که هنوز مشخص نیست نواقص یادگیری از کدام تغییرات شامل رفتاری، هورمونی یا عصبی منشا می‌گیرند، احتمال آن می‌رود که منابعی که به این راه‌ها اختصاص داده می‌شوند به افزایش رشد کمک کنند.
به هر حال تحقیقات بیشتر مورد نیاز است تا علل موثر در کاهش سرعت یادگیری که یک اقدام ضروری در تعیین چگونگی کنترل رشد و تغذیه برای نوزادان کم وزن است، شناخته شوند.