آخري با بيان جمله‌هايي از رياضيدان فرانسوي، «الكساندر گروكن ديك» (Alexander Grothendieck) باعت تعجب حضار شد.

وقتي «مونريكو مونتانز» (Manrique Montanez) شركت‌كننده‌ي كشور ميزبان براي دريافت تنها مدال طلاي كشورش و به‌خاطر دريافت امتياز كامل در سه سؤال، جايزه دريافت كرد حضار به‌شدت وي را تشويق كردند.

بعد از آن پرچم المپياد به نماينده‌ي كشور آلمان سپرده شد كه در طي سخناني همه‌ي حضار را به پنجاه‌امين المپياد جهاني رياضي دعوت كرد كه 20 تير تا 1 مرداد 1388 (10 تا 22 ژولاي 2009 ميلادي) در «برمن» (Bremen) و «برمرهافن» (Beremerhafen) برگزار مي‌شود.

بعد از آن «جوزف پليكان» (Joszef Pelikan) رئيس كميته‌ي اجرايي المپياد جهاني سخناني را با دقت از روي كاغذ خواند. متوجه شديم كه وي با وسواس ويژه‌نامه‌هاي المپياد را – كه در آن معادل‌هاي اسپانيايي، انگليسي آورده شده بود – خوانده كه به اين خوبي اسپانيايي را ياد گرفته است!

اين اعتقاد كه شركت‌كنندگان آينده‌سازان كشورشان هستند نقطه‌ي اشتراك صحبت همه‌ي سخنرانان بود.

در پايان دانش‌اموزان، سرپرستان، ناظران، نمايندگان، راهنمايان، مراقبان و خبرنگاران از مراسم شام خداحافظي لذت بردند. مراسمي كه همگان در انتظارش بودند.

جايزه‌ي «ميكروفون طلايي» به سرپرست هيأت داوران از كشور هلند – كه زحمت‌هاي زيادي را متقبل شد – اهدا شد و وي به اين خاطر تشكر كرد.