 مورد استفادهی عمدهی این مارمولک مکانیکی در دسترسی به اماکنی است که انسان به آن دسترسی ندارد
در حالی که محققان دانشگاه «سانتاباربارا» در کالیفرنیای آمریکا با بودجهای معادل سه میلیون دلار، طرح ساخت مارمولکهای مکانیکی را با اهداف نظامی با بودجهای معادل سه میلیون دلار آغاز کردهاند، پژوهشگران دانشگاه صنعتی امیرکبیر از یک سال و نیم پیش از آن با بودجهای بسیار محدود طرح مشابهی را با ایدهای کاملاً ایرانی تا ساخت نمونهای از این سیستم اجرا کردهاند.
به گزارش ایسنا، دکتر «فرشاد برازنده»، عضو هیأت علمی دانشکدهی مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مجری این طرح دربارهی ویژگیهای این سیستم میکرومکانیکی که مکانیسم مشابه مارمولک دارد، گفت: این مارمولک حدود 12 سانتیمتر طول داشته و با سرعتی حدود یک سانتیمتر در ثانیه حرکت میکند و میتوان به وسیلهی سیمی که به آن متصل میشود آن را هدایت کرد. وی مورد استفادهی عمدهی این مارمولک مکانیکی را دسترسی به اماکنی عنوان کرد که انسان به آن دسترسی ندارد و نیز امداد رسانی از جمله در هنگام زلزله عنوان و تصریح کرد: ایدهی این طرح کاملاً ایرانی بوده و دانشکدهی مکانیک دانشگاه صنعتی امیر کبیر به دنبال ثبت اختراع آن است. «برازنده» با اشاره به اینکه ساخت پدهای چسبندهی این دستگاه دو سال زمان برده است، افزود: در صورت حمایتهای مالی و تجهیزات لازم، این طرح هماکنون 60 درصد پیشرفت فیزیکی داشت اما با شرایط موجود بهرهبرداری و اتمام آن به شش سال دیگر زمان نیاز دارد. وی خاطرنشان کرد: خرید دستگاه مورد نیاز این طرح ، 120 میلیون تومان اعتبار نیاز داشته اما محققان دانشگاه صنعتی امیر کبیر با دریافت تنها پنج میلیون تومان توانستند یکگونهی سادهتر آن را خریداری کنند. «برازنده» با ابراز گلایه از عدم تخصیص اعتبار و حمایتهای مالی و تجهیزاتی لازم از طرحهای دانشگاهی، اظهار داشت: صنعت تا زمانی که از به نتیجه رسیدن طرحی اطمینان خاطر کسب نکند در آن سرمایهگذاری نمیکند و اگر طرحی، به نتیجه نرسد، محقق باید ضمن بازپرداخت هزینههای اولیه صنعت در طرح مورد نظر، خسارات و هزینهی دیرکرد آن را نیز بپردازد. در حالی که باید فرهنگ احتمال به نتیجه نرسیدن طرح در صنعت جابیفتد. به گفتهی وی، در شرایط کنونی از آنجا که محقق خود باید زمان زیادی را صرف تأمین مالی و تجهیزاتی طرح کند، لذا زمان کمتری را میتواند صرف امور علمی و پیشرفت فیزیکی پروژه کند. |