گروه دانش و فناوری: دکتر محمد فرهادی رئیس مرکز تحقیقات گوش، گلو، بینی و جراحی سر و گردن دانشگاه علوم پزشکی ایران گفت: اجباری شدن طرح غربالگری شنوایی نوزادان از ناشنوایی آنان در بزرگسالی جلوگیری کرده که این امر از صدمات جسمی، روانی، اجتماعی، اقتصادی و... ناشی از ناشنوایی جلوگیری خواهد کرد. از آن جایی که صدمات شنوایی، یکی از شایع ترین نقایص مادرزادی به شمار می رود که تشخیص ندادن به موقع آن در افراد مبتلا، باعث بروز آسیب های جدی و معلولیت های فراوان می شود، مرکز تحقیقات علوم پزشکی کشور، با همکاری مرکز تحقیقات گوش، گلو، بینی و جراحی سر و گردن دانشگاه علوم پزشکی ایران و به پیشنهاد وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، از تیرماه 1382 به مدت 14 ماه نوزادان متولد شده در بیمارستان های دانشگاهی را مورد بررسی وضعیت شنوایی قرار داده است.
در این طرح، کلیه نوزادان متولد شده در 24 ساعت اول تولد در بیمارستان و پیش از ترخیص، مورد ارزیابی شنوایی قرار می گرفتند. نتیجه این تحقیق نشان داد که از 8 هزار و۴۹۰ نوزاد بررسی شده در این پژوهش۱۲، نوزاد دچار کم شنوایی حسی ـ عصبی دوطرفه شدید تا عمیق تشخیص داده شدند. این نوزادان نیاز به اقدامات جدی مانند تجویز سمعک یا انجام کاشت حلزون شنوایی داشتند که کاشت حلزون شنوایی در دو نفر از آنان انجام شد. 10 نفر از این کودکان در لیست انتظار بیماران نیازمند به کاشت حلزون شنوایی قرار دارند که در زمان مناسب ـ پیش از دو سالگی ـ می بایست، نسبت به کاشت حلزون شنوایی آنان اقدام کرد.
درمان های نامناسب برای درمان نقص شنوایی، می بایست قبل از دوره تکامل زبان آموزی (تا 12 ماهگی) انجام شود تا بدین ترتیب از بروز معلولیت خاموش جلوگیری شود. از نظر اقتصادی هم این مطالعه نشان داد هر کودک که به دلیل کم شنوایی نیازمند توانبخشی دائمی و آموزش های ویژه است، در مقایسه با سایر همسالان خود، رقمی بالغ بر یک میلیون تومان را بر سیستم های دولتی تحمیل می کند. با اجباری کردن طرح غربالگری شنوایی نوزادان می توان به غیر از توجه به ابعاد دیگر این ضایعه، از هزینه های بعدی درمان نیز جلوگیری کرد