مشاهده قبلي (بیوگاز)
صفحه‌ي اصلي مشاهده علمي
مشاهده بعدی (پیل سوختی)
این پوشش نهایی شامل 75 سانتيمتر خاك كوبيده شده بر روي زباله ها و سپس 15 سانتيمتر خاك بدون فشردگی بر روی آن است. ممکن است از پوشش های دیگری نیز به جای خاک استفاده شود. انتخاب اين پوشش برای لندفيل ها در صورت در دسترس بودن خاك مطلوب، داراي كارآيی مناسبی در مقايسه با ديگر پوشش ها از لحاظ جلوگيري از نفوذ آب به داخل لنــدفيل و به دنبال آن آب‌بندی قابل قبــول در مقــابل خروج بيوگاز و نيز به صرفه بودن آن از لحاظ اقتصادی است.
طراحی پوشش نهايی بر اساس شرايط خاص هر لندفيل صورت می گيرد . به منظور حداقل شدن فرسايش خاك روی پوشش نهايی لندفيل، بايد شيب بندی را بر اساس شيب طبيعی منطقه انجام داد كه معمولاً شيب 2 درصد بر روي سطح لندفيل مطلوب است.
(شکل 2) لوله‌گذاری به‌صورت چاهک‌های عمودیلوله ها و کانال ها از جنس pvc ، HDPE ، فولاد موج دار و يا ديگر مواد غيرمتخلخل ساخته می شوند. به منظور سهولت نمايش و همچنين كنترل گاز توليدي لندفيل در سيستم‌های فعال هر لايه از كانال‌ها به يك لوله متصل شده و تا سطح لندفيل امتداد مي يابد كه اين لوله داراي يك خروجي جهت نمونه گيری گاز توليدی و نمايش فشار آن می باشد . (شکل 2) در ميان انواع لوله های مورد استفاده برای جمع آوری گاز لندفيل از ميان جنس های مختلف مانند پلی اتيلن، پی . وی . سی و فايبرگلاس در بيشتر مواقع از لوله های پلی اتيلن استفاده می شود. البته در برخی از لندفيل ها كه دما گاهی تا 160 درجـه فارنهـايت بالا می رود، از لوله هایی با جنس فايبرگلاس استفاده می گردد.برای جمع آوری گاز لازم است دوسوم طول انتهای لوله‌های استخراج با سوراخهای با قطر يك دوم اينچ به فاصله 6 اينچ و با زاويه 90 درجه نسبت به يكديگر سوراخ كاری شود.
(شکل 3 ) لوله گذاری بصورت کانال افقی
نحوه ی دفن زباله و جمع آوری بیوگاز پس از آماده شدن لندفیل، زباله ها به محل دفنگاه انتقال می‌یابند. قبل از تخلیه در دفنگاه، زباله ها وزن می‌شوند و حجم دقیق آنها معلوم می شود. در مورد نحوه دفن زباله ها، موردی كه بر روی آن در بين اغلب لندفيل های دنيا توافق نظر وجود دارد آن است كه زباله به صورت روزانه كف لندفيل پخش شده و سپس به وسيله دستگاه‌های سنگين مانند بولدوزر كاملاً فشرده شود تا فضای خالی بين آنها كاملاً از بين برود. در انتهای هر روز كاری، يك لايه خاك بر روی آنها ريخته می شود كه معمولاً ضخامت اين لايه به گونه‌ای است كه از پخش شدن احتمالی زباله به وسيله باد و يا حيوانات جلوگيري شود. افزودن لجن فاضلاب شهري يا پسمانده فرآورده های كشاورزی به درون لندفيل باعث افزايش ميزان گاز توليدی می گردد. به علاوه جداسازي فلزات محتــوي زباله شهری و نيز كاهش ضخامت لايه خاك ميان زباله های درون لندفيل به افزايش توليد گاز كمك می كند. میزان بهره برداری از بیوگاز هر گودال توسط افراد متخصص به طور دقیق قابل اندازه گیری است. زباله ها در گودال ها به طور طبیعی و در اثر فعالیت باکتری ها تجزیه و ساختار آنها به ریز مواد و گاز تبدیل می شود. این مواد به همراه آب باران مایعی تولید می کنند که به آن شیرآبه می گویند. گازهای تولید شده از لندفیل به وسیله ی لوله های سوراخ دار افقی و عمودی که در لندفیل برای این منظور کار گذاشته شده‌اند جمع آوری می‌شوند و به واحدهای نیروگاه انتقال می‌یابند تا پس از جداسازی و تصفیه ترکیب بیوگاز، به وسیله ژنراتورهای مخصوصی ازآن برق تولید شود. (برای مشاهده ترکیب بیوگاز و اطلاعات دیگر به مشاهده قبلی-بیوگاز مراجعه کنید)فراورده های جانبی لندفیلشیرابه های تولید شده توسط کانال های دیگری که در محل لندفیل طراحی شده جمع آوری و در تانکر های خاصی ذخیره می شوند. پس از رسوب گذاری و تصفیه مکانیکی به طور مستقیم به عنوان کود مایع برای گیاهان مصرف می شود. به علت كاهش اتلاف نيتروژن در تجزيه بي هوازی، كود توليدی در فرآيند بيوگاز داراي ارزش بالايی از لحاظ نيتروژن براي پرورش گياهان می باشد. در کود حاصل از بيوگاز به علت عدم انجام فرايند نيتريفيکاسيون، که تنها در حضور اکسيژن به مقدار کافي انجام می شود نيتروژن به صورت يون آمونيوم در کود وجود دارد که جذب آن براي گياه ساده تر می باشد. در حالی که در فرایند تهيه کمپوست به علت استفاده از روش هوازی، نيتروژن به صورت نيترات در کود وجود دارد. با توجه به نوع و حجم زباله‌ها در لندفیل، هر لندفیل چندین سال زمان می برد تا به ظرفیت حداکثر خود برسد. پس از رسیدن به ظرفیت حداکثر لندفیل بسته می شود و روی آن را با خاک و پوشش گیاهی می پوشانند. معمولا این زمین ها به دلیل قوت بالای خاک و عوارض مناسب زمین، برای احداث فضای سبز، زمین‌های گلف و پوشش های جنگلی به کار می رود. منابع برای مطالعه بیشتر:روش های استحصال بیوگاز، امیر رضا طلاییhttp://www.suez-environnement.comwww.wikipedia.org