اعضای تیم ارکستر رادیواکتیو به صدها ایزوتوپ گوش فرادادند تا صدای آنهایی که به لحاظ هنری خوشنواتر بودند را پیدا کنند. در برخی موارد مانند ایزوتوپ کبالت 60، آنها از اثر طیفی گاما برای تبدیل آن به یک اثر صوتی استفاده کردند.
همه چیز در اطراف ما با انرژی رادیواکتیو جریان دارد. برای مثال، یک میز در آشپزخانه که از میزان فراوانی از پتاسیم برخوردار است، نیروی عضلات انسان را افزایش داده و برای سلامت قلب مفید است.
کسر کوچکی از این ماده شیمیایی یا حتی بدن خود ما تابشهایی را ساطع میکند. با این حال همه مردم از چگونگی عملکرد این تابشها مطلع نیستند.
جرج هرلیتز، سرپرست پروژه ارکستر رادیواکتیو اظهار کرد: در حال حاضر ما 3175 ایزوتوپ مختلف را میشناسیم که هر کدام از الگوی فروپاشی خاص خود برخوردار است. ما این انرژی از بین رفته را از هر سطح گرفته و آن را به هرتز، چیزی شبیه ولتاژ کیلوالکترون برای دو فرکانس، ترجمه میکنیم.
این ارکستر از یک رابط وب برخوردار است که میتوانید ملودیهای خود را که از فرکانسهای ایزوتوپی استفاده میکند، بسازد.
هرلیتز در ابتدا یک مجموعه ویدیویی در مورد تابش را برای یک تیم ایمنی اتمی تولید کرد.
وی سپس با شرکت در یک کنفرانس فناوری با چگونگی تنزل ایزوتوپها و شکلگیری الگوی انرژی آشنا شد. وی که یک هنرمند تجسمی است سریع به این نتیجه رسید که میتواند آنها را به صوت تبدیل کند.
البته وی در این راه تنها نبود. پیش از او، ایروک، خواننده و آهنگساز ایسلندی برنامهای برای گوشیهای آیفون برنامهرزیزی کرده که میتوان با آن نجوم را با موسیقی تجسم کرد. همچنین هنرمندانی مانند گروه دفت پانک به ترکیب بوقهای مکرر پرداخته و صدایی شبیه آثار اتمی ایجاد کردند.
با این حال هیچ موسیقی دیگری پیش از ارکستر رادیواکتیو از فرکانسهای ایزوتوپی واقعی استفاده نکرده بود.
اکسل بومان، آهنگساز و کریستوفر هاگبارد، موسیقیدان قرار است در آلبوم جدید خود موسوم به ارکستر رادیواکتیو از ملودیهایی مبتنی بر کار اصوات ایزوتوپی استفاده کنند.
برای تولید آهنگهای گیرا و با ضربهای شناخته شده، بومان از ستون اصلی ایزوتوپها استفاده کرده و نمونههای آهنگین تولید کرد.
به گفته این محققان، پروژه، تازه در اول راه خود قرار دارد. آنها امیدوار هستند که روزی برسد که علوم سخت که به دنبال فهم جهان اولیه، تغییرات آبوهوایی، حرکات نجومی و دیگر مفاهیم هستند، با استفاده از موسیقی، عکاسی هنری و سایر واسطهها به حالت تجسمی در بیایند.
به گفته این محققان، تابش اولین قدم در این راه محسوب میشود.