اساس نظریه نسبیت خاص، هیچ جسمی سریع‌تر از سرعت نور حرکت نمی‌کند. ولی جیم هیل و باری کاکس در بخش ریاضیات فرمول‌های جدیدی را برای حرکت با سرعی بیش از نور نوشتند. نسبیت خاص در سال ۱۹۰۵ منتشر شد و حرکت و سرعت ناظر را براساس چارچوب مرجع ناظر توضیح می‌داد. نظریه اندازه‌گیری‌های رویداد فیزیکی را از دید نقاط مختلف توصیف می‌کرد.

آزمایش‌های اخیر CERN در مرکز تحقیقات هسته‌ای اروپا نشان می‌دهد که شاید نوترینوها بیش ار سرعت نور حرکت کنند. هیل می‌گوید:«در این موقعیت شروع کردیم به فکر کردن که می‌توان دیدگاهی ریاضیاتی-فیزیکی ایجاد کنیم که این امکان را در قالب نسبیت خاص برای رویدادها و ذرات با سرعت بیش از نور فراهم کند؟ این سؤال زمانی نمود پیدا کرد که نتایج تجربی سرعتی بیش از نور را نشان می‌داد. رهیافت ما منطقی و طبیعی است. بدون نیاز به اعداد مجازی یا فیزیک پیچیده‌ای در خود نسبیت خاص این کار قابل انجام بود. ما ریاضیدان هستیم و نه فیزیکدان، بنابراین این مسئله از دیدگاه ریاضیدانهای نظری قابل اثبات است. مثاله ما نه سعی دارد و نه میخواهد سؤالاتی در رژیم سرعتهای بالاتر از نور را پاسخ دهد.»

J. M. Hill, B. J. Cox. Einstein's special relativity beyond the speed of light. Proceedings of the Royal Society A: Mathematical, Physical and Engineering Sciences, 2012; DOI: 10.1098/rspa.2012.0340