مصاحبه تلفنی با شینیا یاماناکا برنده جایزه نوبل فیزیولوژی/پزشکی 2012
انستیتو کارولینسکا و بنیاد نوبل، جایزه نوبل پزشکی یا فیزیولوژی 2012 را مشترکا به جان گوردون و شینیا یاماناکا به خاطر کشف اینکه سلول های بالغ را میتوان طوری برنامهریزی کرد که بتوانند به سلولهای متنوع دیگری تبدیل شوند، اهدا کرد.این دو محقق راههای متفاوتی را برای تبدیل سلولهای بالغ به سلولهای بنیادی پرتوان کشف کرده و نشان دادهاند مسیر رشد و بلوغ سلولها یکطرفه نیست.
سر جان بی.گوردون که متولد سال 1933/1312 در انگلستان است، در سال 1960/1339 دکترای خود را از دانشگاه آکسفورد دریافت کرد و پس از آن به مؤسسه فناوری کالیفرنیا رفت. او از سال 1972/1351 به عنوان استاد زیستشناسی سلولی دانشگاه کمبریج کار کرده و در حال حاضر در مؤسسه گوردون در کمبریج به تحقیق ادامه میدهد.
شینیا یاماناکا در سال 1962/1341 در اوزاکا، ژاپن متولد و در رشته پزشکی فارغالتحصیل شده است. او پس از آن دکترای خود را از دانشگاه اوزاکا دریافت کرده و در حال حاضر استاد دانشگاه کیوتو و همکار با مؤسسه گلدستون در سنفرانسیسکو است.
|
• مصاحبه کننده پس از سلام و احوالپرسی به معرفی خود و اینکه از طرف وب سایت نوبل مامور به انجام این مصاحبه کوتاه تلفنی است می پردازد و طبق معمول تبریکات برای دریافت این جایزه و یامیناکا در جواب اینگونه میگوید که:
° بسیار متشکرم. این افتخار بسیار بزرگی برای من محسوب میشود به ویژه وقتی شنیدم که این جایزه را با دکتر جان گوردون شریک هستم به این خاطر که احترام زیادی برای ایشان قائلم.
• او اصل حفاظت از ژن در سلولهای متمایز را نیم قرن پیش پایهریزی کرده است . و پس از اینکه شما در این زمینه به وسیله خلق سلولهای بنیادی قلب و نخاع القایی (iPS) تحولاتی ایجاد کردید این پیشرفت سریع به وقوع پیوست.
° خوب من به دلیل تجربیات و آزمایشهای او در پنجاه سال پیش قادر به آغاز این پروژه بودم . او در سال 1962 مطالعات خود را منتشر کرد یعنی دقیقاً سالی که من متولد شدم و واقعاً احساس افتخار می کنم.
• یک تفارن بسار جالب و دوست داشنتی وجود دارد و این نشاندهنده پیشرفت علم است و اینکه یک نفر نمی تواند در انتطار رخ دادن وقایع عجله نشان دهد.
° حقیقتاً همینطور است.
• بعلاوه امسال تولد پنجاه سالگی شما و پنجاهمین سالگرد انتشارات اوست.
° بله من به تازگی وارد پنجاه سالگی شدم.
• پس برای این هم به شما تبریک میگویم.
° متشکرم.
• اولین عکس العمل خود را پس از شنیدن خبر به خاطر دارید؟
° خوب من تا حدودی توسط منشی ام که هنوز در دفتر است آگاه شده بودم او تماسی از استکهلم داشت و در مورد شماره تلفنم از او سوال شده بود به همین خاطر تا حدودی گوش به زنگ بودم اما اصلا مطمئن نبودم. بنابراین وقتی با من تماس گرفته شد کاملا شگفت زده شدم. می دانید با خود می گفتم اوه یک تماس از استکهلم و واقعا باورد کردنی نبود.
• خیلی دوست داشتنی است بعلاوه اینکه زمان زیادی نگذشته است که اولین سلولهای iPS را در سال 2006 خلق کردید.
° من قویاً حس می کنم که بدون تحقیقات جان گوردون و سایر محققین در این زمینه قادر به کسب این جایزه نیستم. این زمینه تاریخچه ای طولانی دارد که با جان گوردون شروع شده . من احساس خوش شانسی می کنم که توانستم در این تاریخچه طولانی نقش مهمی داشته باشم اما کسی که این کار را آغاز کرد من نبودم.
• می توانم درک کنم و اینکه هردوی شما به وسیله این جایزه به هم وابستگی پیدا می کنید خیلی زیباست. به عنوان آخرین سوال می خواهم از شما بپرسم در این لحظه بزرگترین آرزوی شما برای تکنولوژی سلولهای بنیادی چیست؟ امید دارید اولین مزیت آن چه باشد؟
° من این تکنولوژی را به کلینک ها خواهم برد و می خواهم که تا حد ممکن به بیماران کمک کنم . همانطور که می دانید من 25 سال پیش کار خود را به عنوان یک جراح آغاز کردم ولی معلوم شد که قریحه جراح بودن در من وجود ندارد. بنابراین تصمیم گرفتم که حرفه خود را از کلینک ها به آزمایشگاهها تغییر دهم .اما هنوز احساس می کنم که پزشک هستم و میخواهم که به بیماران کمک کنم .در تمام زندگی هدف من این است که این تکنولوژی سلولهای بنیادی را به بستر بیماران و کلینیک ها بیاورم.
• فهمیده ام که سلولهای iPS در سال آینده برای اولین بار به منظور آزمایش به کلینیک ها خواهد رفت.
° بله همینطور است.
و این گفت و گو با تشکرهای رایج و خداحافظی به پایان رسید .