تصور کنید که در مسیر خسته‌کننده‌ای از مسافرتتان هستید و برای سرگرمی شروع به شمارش خانه‌هایی که میبینید می‌کنید. در مناطق حومه‌ای خانه‌های زیادی برای شمارش مشاهده نمی‌کنید. اگر هم خانه‌ای ببینید، خانه‌ای بزرگ با حیاط وسیع است. هرچه به منطقه ی شهری نزدیک‌تر می‌شوید، ردیف خانه‌ها در فواصل منظم و نه به‌صورت تجمع‌های بی‌نظم ظاهر می‌شوند. در مرکز شهر نیز خانه‌ها تبدیل به آپارتمان‌هایی کوچک می‌شوند که تعداد آنها بسیار زیاد است و نمی‌توانید در حین عبور با ماشین آنها را بشمارید. محققان به‌تازگی کشف کرده‌اند که خرگوش‌های اروپایی نیز خانه‌های خود را به همین شکل می‌سازند؛ و با توجه به این مسئله که جمعیت خرگوش‌های ساکن در مناطق حومه‌ای در حال کاهش است، درک استراتژی آنها برای نقل مکان به مناطق شهری به منظور حفظ آنها و جلوگیری از انقراض‌شان ضروری است.

شکار، از دست دادن زیستگاه‌ها و بیماری‌ها سبب کاهش جمعیت خرگوش‌های اروپایی در مناطق حومه‌ای غرب اروپا شده است. با این حال جمعیت خرگوش‌ها در بعضی از شهرهای آلمان در حال افزایش است. Madlen Ziege دانشجوی دانشگاه فرانکفورت به همراه چندتن دیگر سعی در فهم چگونگی استفادهٔ خرگوش‌ها از مناطق شهری داشتند. آنها برای این کار شهر فرانکفورت را مورد بررسی قرار دادند، شهری که از سال 1930 خرگوش‌های اروپایی در کنار انسان‌ها در آن زندگی کرده‌اند. این محققان ۹ پارک شهری در فرانکفورت را به همراه چهار پارک در حومهٔ شهر و سه منطقهٔ روستایی در اطراف شهر مورد بررسی قرار دادند. در تمام این پارک ها آنها ۱۹۱ لانهٔ خرگوش پیدا کردند.

سپس این محققین هر کدام از این مناطق را از لحاظ میزان شهر‌نشینی بررسی کردند، معیاری که شامل سه متغیر است: اول اینکه چند نفر در نیم‌کیلومتری هر خانه زندگی می‌کنند؟ دوم اینکه چند پیاده، دوچرخه‌سوار و یا سگ در طلوع و غروب از منطقه عبور می‌کنند؟ (در این دو زمان خرگوش‌ها بیشترین فعالیت خود را دارند.) و سوم اینکه چه مقدار از زمین توسط وسایل مصنوعی مانند آسفالت یا چمن مخصوص زمین‌های بازی پوشیده شده است؟ مانند مأمورهای سرشماری، البته با یک مانع جدی یعنی نبود زبان مشترک، محققان تلاش کردند تعداد خرگوش‌هایی که در هر لانه زندگی می‌کردند را بشمارند. درمورد چند لانه، آنها این کار را با کمک گروهی از شکارچیان از طریق خارج کردن خرگوش‌ها از لانه‌هایشان با استفاده از موش‌خرماهای آموزش دیده انجام دادند. در مکان‌های دیگر، محققان رفت‌وآمد خرگوش‌ها در طلوع و غروب را شمارش کردند. آنها همچنین با استفاده از تعداد خرگوش‌هایی که به هر لانه وارد می‌شدند، بزرگی هر کدام از این لانه ها را تخمین زدند. هرچه معیار شهرنشینی بیشتر می‌شد (یعنی لانه‌ها کمتر روستایی و بیشتر شهری می‌شدند) تعداد لانه‌های خرگوش‌ها افزایش پیدا می‌کرد.

لانه‌های شهری در مقایسه با لانه‌های روستایی کوچک‌تر و ساده‌تر بودند، درست مثل آپارتمان‌های شهری ما انسان‌ها. همچنین در این بررسی‌ها مشاهده شد که لانه‌های روستایی به‌صورت پراکنده و با فاصله از هم هستند، درحالی‌که لانه‌های شهری مرتب‌تر ساخته شده بودند. Ziege در این باره توضیح می‌دهد که نتایج این بررسی‌ها به‌سادگی می‌توانست برعکس این باشد. از آنجا که سطح شهرها پوشیده از آسفالت و ساختمان‌های زیاد است، نظم زیستگاه‌های بالقوهٔ خرگوش‌ها به هم می‌خورد و خرگوش‌های شهری ممکن است به‌طور پراکنده در لانه‌هایی بزرگ مانند لانه‌های روستایی زندگی کنند.

با این حال مشاهده کرده ایم که این خرگوش‌های شهری در لانه‌هایی کوچک و منظم زندگی می‌کنند. یکی از دلایل این مشاهدات می‌تواند گرما باشد. اگر یک گروه بزرگ از خرگوش‌ها در کنار هم در یک لانه زندگی کنند، در زمستان لانه‌شان گرم‌تر خواهد بود. اما هوای شهرها کمی گرم‌تر است در نتیجه زندگی‌کردن تعداد زیادی خرگوش در کنار هم در یک لانهٔ بزرگ چندان خوشایند نیست و اهمیتی برایشان ندارد. همچنین لانه‌های بزرگ مناطق حومه‌ای دارای ورودی‌ها و راه‌های فرار بسیار زیادی است که به خرگوش‌ها در زمان حملهٔ شکارچیان درنده کمک زیادی می‌کند. اما در شهر این خطر کمتر آنها را تهدید می‌کند. نکتهٔ آخر اینکه خرگوش‌ها در زمان محدود بودن منابع غذایی تمایل بیشتری به زندگی در گروه‌های بزرگ را دارند. در شهرهای آلمان این خرگوش‌ها در لانه‌های کوچک‌تر با تعداد خرگوش‌های کمتر زندگی می‌کنند چرا که هیچ کمبود مواد غذایی در این مکان‌ها وجود ندارد. زندگی در مناطق حومه‌ای با گرسنگی و خطر شکارچیان درنده همراه است اما شرایط زندگی خرگوش‌های شهری بسیار آسان‌تر است.

منبع:

City Rabbits

منابع مفيد:

خرگوش

خرگوش صحرايي