بهگزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در این روش تشخیص تفاوت بین توفانهای درجهی دو و سه در آینده با اندازهگیری صدا، بهجای پرواز با هواپیماها طی چند ساعت در طول روز امکانپذیر خواهد شد.
در حال حاضر تنها روش برای تخمین شدت توفانهای سهمگین و مخرب، استفاده از هواپیماهای ویژه برای براورد سرعت توفان است که هر بار پرواز این هواپیماها هزینهی سنگین 50 هزار دلار را دربردارد.
هماکنون پژوهشگران و متخصصان دانشگاه MIT موفق به طراحی تکنیک ارزانتری برای این منظور شدهاند.
«نیکولاس مارکیس» مهندس مکانیک و اقیانوسشناسی و همچنین مدیر آزمایشگاه حسگرهای کنترل از راه دور زیردریایی MIT با قرار دادن میکروفونهای جدید زیرآبی - که مانند حسگر صوتی عمل میکنند - در اعماق آب دریاها و اقیانوسها و در مسیر اصلی جریان تندبادهای دریایی امکان تشخیص سرعت و شدت تندبادها را براساس سنجش صدای آنها فراهم کرده است.
بهگفتهی پژوهشگران، فناوری جدید هم چنین برای مطالعهی مؤثرتر روی تغییر آب و هوایی قابلاستفاده است.
بهگفتهی متخصصان این دانشگاه، «هیدروفنها» میتوانند مقدار نمک آب را - که وارد اتمسفر میشود - اندازهگیری کنند که این فرایند شاخصی از آب و هوای سیارهی زمین محسوب میشود.