مدت هاست هشدار نسبت به افزایش آسیبهای اجتماعی در کشور از سوی کارشناسان و حتی مسوولان به گوش می رسد ، اما راهکار پیشگیری آن یعنی آموزش مهارت های زندگی ساده ترین مراحل اجرایی اش را در میزگردها و کارگاه های آموزشی خاص می گذراند.
این در حالی است که در برخی از کشورها ، آموزش مهارت های زندگی و چگونگی برخورد با آسیبها به عنوان واحد درسی در مدارس تدریس می شود. دکتر مهرداد کاظم زاده ، دبیر انجمن روانشناسی بالینی ایران با بیان این که افزایش برخی آسیبها و ناهنجاری های اجتماعی در کشور نگران کننده است ، می گوید: بیشترین گروه در معرض خطر در زمینه آسیبهای اجتماعی ، دانشجویان و دانش آموزان هستند. وی اعتیاد، رفتارهای پرخطر جنسی ، طلاق ، خودکشی ، قتل و خشونت را از جمله ناهنجاری هایی ذکر می کند که هم اکنون در جامعه رو به افزایش است و به دنبال آنها آسیبهای اجتماعی نیز افزایش می یابد. وی به ایرنا می گوید: هر اندازه این آسیبهای اجتماعی در جامعه افزایش یابد تبعات و عوارض آن گریبانگیر تمامی افراد جامعه شده و خانواده ها را دچار مشکل می کند. دانشجویان به علت شرایط سنی و جوان بودن ، ورود به محیط جدید ، دوری از خانواده و آشنایی با فضاهای جدید بیشتر در معرض خطر این آسیبها هستند. وی آموزش مهارت های زندگی به این افراد را از راهکارهای کاهش آسیبهای اجتماعی عنوان می کند و می گوید: آموزش مهارت های زندگی می تواند انسان را در مقابل آسیبهای اجتماعی واکسینه کند.
خطر نزدیک است
مدیرکل دفتر آسیب دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی با اعلام این که از وضعیت آسیبهای اجتماعی در کشور احساس خطر می کنیم اما حالت فاجعه آمیز به خود نگرفته است ، می گوید: اگر فردی با گروهی از افراد جامعه رفتاری متضاد با هنجارهای اجتماعی داشته باشد و از نیمه پنهان به مرحله ظهور برسد ، ما از آن به عنوان آسیبهای اجتماعی یاد می کنیم.
صمدی با بیان این که زنان و کودکان خیابانی ، خودکشی ، اعتیاد و افزایش طلاق از مصادیق آسیبهای اجتماعی است ، ادامه می دهد: آسیبهای اجتماعی ، یک پدیده جهانی است و هیچ کشوری از آن مبرا نیست و ما در مقایسه با کشورهای دیگر در رده ای قرار داریم که احساس خطر می کنیم. تجربه سالهای اخیر نشان داده برخورد فیزیکی و قانونی برای کاهش آسیبهای اجتماعی و جرایم ناشی از آن کافی نیست.
میرزاده ، کارشناس مسائل اجتماعی با اعلام این مطلب ادامه می دهد: پدیده های اجتماعی باید با نگاه علمی و کارشناسی بررسی شود چرا که این مسائل می توانند تهدیدی برای اجتماع محسوب شوند. به گفته وی آموزش از دبستان و محیط مدرسه و دانشگاه به عنوان اصلی ترین راههای پیشگیری از آسیبهای اجتماعی است.