به گزارش« ایسنا»، مهندس «محمد نوروزی»، کارشناس ارشد مهندسی مواد و محقق این طرح، در این باره گفت: «پژوهش مورد بررسی ما به منظور توزیع مناسب نانولولههای کربنی و با تکیه بر نیازهای داخلی صنایع زیربنایی کشور آغاز شده است».
وی در مورد مزیت این کار پژوهشی در مقایسه با پژوهشهای اخیر، اظهار داشت: «از مزیتهای این کار، میتوان به استفاده از مواد اولیهی تولید داخل، ساخت تجهیزات تولید نانوکامپوزیت، گسترش بررسی خواص مکانیکی و فیزیکی محصول و کنترل ابعادی و توزیعی مواد نانوساختار در کامپوزیت اشاره کرد».
مهندس نوروزی ادامه داد: «در این پژوهش، به تولید بهینهی نانوکامپوزیت پلیمری با حضور نانولولهی کربنی به روش آسیاکاری مکانیکی پرداختیم، همچنین بهبود خواص مکانیکی نانوکامپوزیت پلیمری و تغییرات فیزیکی کامپوزیت پایه پلیاتیلن را بعد از اضافه شدن و توزیع مناسب نانولولههای کربنی بررسی کردیم».
وی افزود: «ابتدا نانولولهی کربنی و پلیاتیلن با چگالی بالا را تهیه کردیم. دستگاه آسیاکاری مکانیکی را هم برای تولید نانوکامپوزیت ساختیم و عملیات آسیا را در زمانهای مختلف و نسبتهای متفاوت اضافه شونده، انجام دادیم تا نانوکامپوزیت در شرایط متفاوت برای بررسی عملکرد، ساخته شود. با انجام این کار پژوهشی توانستیم خواص مکانیکی شامل خواص فشاری، کششی، مقاومت به ضربه و سختی را بهبود دهیم و تغییرات نانوکامپوزیت را در مقابل شرایط حرارتی با استفاده از بررسی خواص حرارتی نانوکامپوزیت ثبت کنیم. از این نانوکامپوزیت میتوان در خطوط انتقال نفت و گاز استفاده کرد».
مهندس نوروزی در پایان گفت: «این محصول در سطح آزمایشگاهی تولید و آزمایشهای کنترلی را با موفقیت پشت سر گذاشته است و قابلیت ارایه به صنعتگران را دارد».