تیم بین المللی به سرپرستی دانشگاه وارویک و آکسفورد نتایج آزمایشگاهی جدیدی بدست آوردند که انتظارش قبلاً نمی‌رفت. آنها گرافیت را تا دمای ۱۷۰۰۰ کلوین گرم کردند. یافته‌ها می‌تواند مسئله جدیدی را برای فیزیکدانانی که روی همجوشی هسته‌ای کار می‌کنند بتاباند. و اخترفیزیکدانان هم یقیناً از این نتایج چرخه زندگی سیارات غول بهره خواهند برد.

پژوهشگران می‌خواهند از درک بهتری در چگونگی به اشتراک گذاشته شدن انرژی بین گونه های مختلف ماده، بخصوص نحوه گذار الکترون‌های گرم به هسته‌های یونی سرد شده مهم است. اختلاف دمای بین الکترون‌های گرم و یون‌های سردتر باید با اندرکنش الکترون‌ها با یون‌ها تغییر کنند. بنابراین زمان رسیدن به دمای همسان بین ایندو معیار میزان قدرت اندرکنش بین این دو است. این اندرکنش برای مواردی چون گرما یا تابش انتقالی بین ستاره و سیاره و در نتیجه تحول سیاره‌ای و ستاره‌ای هم این فرایند اساساً همجوشی هسته ای است که الکترون‌ها گرم شده و همجوشی اتفاق افتاده ولی یون‌ها نیازی به همجوشی بیشتری ندارند. 

T. G. White, J. Vorberger, C. R. D. Brown, B. J. B. Crowley, P. Davis, S. H. Glenzer, J. W. O. Harris, D. C. Hochhaus, S. Le Pape, T. Ma, C. D. Murphy, P. Neumayer, L. K. Pattison, S. Richardson, D. O. Gericke, G. Gregori.Observation of inhibited electron-ion coupling in strongly heated graphite. Scientific Reports, 2012; 2 DOI:10.1038/srep00889