در فاصله 1350-1370 شمسی ، برنامه ریزان وزارت آموزش و پرورش و سازمان هایی مانند وزارت کار و امور اجتماعی ، سازمان بهزیستی کشور و سایر سازمان ها و موسسات تولیدی و خدماتی توجه بیشتری به گسترش دوره های پیش دبستانی به صورت کودکستان ، مهدکودک و دوره آمادگی مبذول داشتند.
اما از آن به بعد با انتشار افکار و عقاید کارشناسان تعلیم و تربیت و تجارب و یافته های پژوهشی روان شناسان تکوینی ، دست اندرکاران تعلیم و تربیت بویژه والدین از پیامهای تربیتی و آموزشی مطلع شدند و به اهمیت و ضرورت ایجاد چنین مراکزی توجه کردند. اهم این پیامها که موجبات تقویت اندیشه ضرورت و گسترش مراکز آموزش قبل از دبستان در سطح کشور را فراهم کرد، عبارت است از:
الف: آموزش یک یا دو ساله قبل از دبستان در رشد معنوی کودکان و درک مفاهیم اساسی و قدرت بیان در آنان بسیار موثر است.
کودکانی که به هنگام ورود به دوره ابتدایی ، فصاحت نسبی در کلام و استعمال سریع مجموعه وسیعی از لغات را آموزش دیده اند نسبت به همکلاسیهایشان که چنین آموزش هایی را ندیده اند از امتیاز بالایی برخوردارند و این امتیاز احتمالا تا پایان سالهای تحصیلی حفظ خواهد شد.
ب: برخی از کارشناسان و مربیان مال اندیش در کشورهای موفق بر این باورند که چنانچه تدابیری اندیشیده شود تا دوره های آمادگی ، کودکستان ها و مهدکودک ها جزئی از نظام آموزش همگانی درآید و مخارج نگهداری و اداره آنها از محل هزینه های عمومی تامین گردد، آموزش قبل از دبستان می تواند عامل موثری در تقویت حس همکاری اجتماعی و مردم گرایی و دوره آمادگی و مقدماتی برای فعالیت های آینده در مدرسه و سرانجام راه حل موثری برای مشکل نابرابری های موجود در محیط اجتماعی و فرهنگی باشد. معمولا کودکان کمتر از 3 سال در مهدکودک ، کودکان 3 ، 4 و 5 ساله در کودکستان و از 5سال به بالا در دورهای آمادگی آموزش می بینند. اغلب موسسات آموزش قبل از دبستان را بخش خصوصی ، به صورت مراکز غیرانتفاعی ولی تحت نظارت سازمان بهزیستی کشور اداره می کند. وظیفه اصلی آنها مراقبت از کودکان و پاسخگویی به نیازهای زیستی ، بهداشتی و روان شناختی آنان است.
عمده ترین وظایف مربیان در کودکستان ها، فراهم کردن محیطی است که سبب رشد مناسبات اجتماعی و خودیاری کودکان شود و در سال پایانی که دوره آمادگی نامیده می شود، وظیفه مهم آنان آماده کردن کودکان برای ورود به دبستان می باشد و به طور کلی اهداف آموزش و پرورش در کانون های آموزش قبل از دبستان بر محور آموزش هایی چون امور بهداشتی ، آشنایی با طبیعت و محیط کودک ، زبان آموزی ، نقاشی ، کارهای دستی ، قصه گویی ، آموزش موسیقی و پرورش ذوق هنری و بازی ، ایجاد عادات مفید اجتماعی و فردی و نظم بخشی به رفتار کودکان استوار است.