سلولهاي پرسلوليها در طي روند تكامل آموختهاند كه بايد با يكديگر متحد باشند. اگر اين اتحاد نبود ديگر «پرسلولي» بودن معنايي نداشت و بايد اين موجودات را تودهاي از تكسلولها ميناميديم. اين موجودات براي آنكه اتحاد خود را ثابت كنند حداقل دو خصوصيت را از خود نشان ميدهند: 1 - اتصال 2 - ارتباط اتصال به اين معنا است كه سلولهاي موجودات پرسلولي توسط انواعي از ملكولهاي پروتئيني و غيرپروتئيني به يكديگر چسبيده باقي ميمانند. اين اتصالهاي گوناگون است كه سلولهاي يك بافت را در كنار هم و بافتهاي مجاور را در كنار هم نگهميدارد. انواع اتصالات سلولي را احتمالا در «زيستشناسي سلولي» مطالعه كردهايد. ارتباط يعني اينكه اين سلولها به يكديگر پيامهايي ميدهند (بهصورت شيميايي يا الكتريكي) كه بهواسطهي اين پيامها با هم صحبت كرده و ارتباط برقرار مينمايند و اعمال خود را هماهنگ ميكنند. از معروفترين پيامرسانهاي شيميايي «هورمون»ها هستند. حتما همهي شما ميتوانيد چندين هورمون مهم بدن انسان را نام ببريد و عملكرد آنها را توضيح دهيد. هورمونها گاهي از يك غده در يك نقطه از بدن ترشح ميشوند و اثر خود را در نقطهاي دورتر اعمال ميكنند. پس همانطور كه ميبينيد پيامرساني در موجودات چند سلولي فقط محدود به فاصلههاي كوتاه نيست. هورمونها و پيامرسانهاي شيميايي به دستههاي مختلفي تقسيم ميشوند. برخي از هورمونها توانايي عبور از غشاي سلولي و ورود به سلول را دارند و برخي ديگر نمي›وانند از غشا عبور كنند. سؤال مسابقهي امروز در مورد دستهي اخير است. اين هورمونها گيرندههايي در سطح سلول دارند كه پس از اتصال به آنها، پيام خود را با واسطهي چندين ملكول ديگر به داخل سلول منتقل ميكنند. برخي از اين واسطهها را «پيامرسان ثانويه» ميگويند. از معروفترين «سيستمهاي پيامرساني ثانويه» سيستم «جي-پروتئينها» است. اين سيستم در مدار بسياري از هورمونها ديده ميشود. شكل زير نمايي كلي از اين سيستم را نشان ميدهد. با توجه به شكل مشخص كنيد كه كداميك از اجزا با كدام يكي از تعاريف زير همخواني دارد.  يك پروتئين جي-پروتئين هترومريك ملكولي كه از نظر ساختار و عملكرد شبيه رودوپسين است آنزيمي كه سوبستراي آن ATP است. |