|
به گزارش مرکز اطلاعرسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش، متن کامل برنامه ارائه شده به مجلس شورای اسلامی از طرف دکتر فخرالدین احمدی دانش آشتیانی به شرح زیر است:
"بسمالله الرحمن الرحیم "
پیشگفتار:
هدایت دستگاه عظیم و پیچیده «آموزشوپرورش» که دارای کارکرد زیربنایی در تمهید پیشنیازهای توسعه کشور، تقویت اقتدار و امنیت ملی، تولید سرمایه فرهنگی و ارتقاء سرمایه اجتماعی است، مستلزم ابتناء بر برنامههای راهبردی و بلندمدت در برنامهریزی و بهرهمندی از روشهای علمی و تواناییهای پژوهشی گسترده در اجراست تا بدین ترتیب امکان همافزایی و ارتقاء کارایی و اثربخشی این نهاد ارزشمند فراهم آید.
خوشبختانه به یمن تلاشهایی که در طول سالیان گذشته به عمل آمده است، اسناد راهبردی متعددی تدوین شده و به تصویب مراجع مختلف رسیده است که به پشتوانه آنها میتوان برنامههای میانمدت و کوتاهمدت همسو با سیاستهای کلان توسعه و چشماندازهای پیشبینی شده را طراحی کرد و به اجرا گذارد.
از سوی دیگر در دستگاهی که ویژگی بارز آن دیر بازدهی نتایج سیاستها و برنامههاست، باید در عین قدر دانستن فرصتها و استفاده صحیح از آنها، به گونهای حرکت کرد که در سایه اقدامات مشخص و دستاوردهای مشهود، سرمایه اعتماد مردم و فرهنگیان نسبت به کفایت و لیاقت مدیریت دستگاه خدشهدار نشود؛ زیرا دلبستگی و تأکید بیش از حد بر دستاوردهای ملموس و آنی در صورت شتابزدگی در اجرای برنامهها و انصراف از طی فرآیندهای عقلانی تصمیمسازی، تصمیمگیری و اجرا میتواند علاوه بر زیر سؤال بردن برنامههای تدوین شده، به نتایجی تهدیدآمیز و خسارتبار منجر گردد. همچنان که در گذشته و بخصوص در اجرای مواردی از سند تحول بنیادین چنین شده است. نتیجه اینکه باید دوراندیشانه و هوشمندانه در مرز پرهیز از اتلاف «فرصتها» و «شتابزدگی» حرکت کرد.
بر اساس این رویکرد، برنامه تقدیمی اینجانب به مجلس شورای اسلامی، اولا مبتنی بر مجموعه اسناد بالادستی مصوب در زمینه تعلیم و تربیت و بهویژه سیاستهای کلی ابلاغی مقام معظم رهبری، سند تحول بنیادین آموزش و پرورش و نقشه جامع علمی کشور است،ثانیاً این برنامه بر باورها (انگارههای) اینجانب نسبت به تعلیم و تربیت استوار است که در سطور ذیل به آنها اشاره خواهد شد و ثالثاً برنامه پیشنهادی میتواند بهعنوان برنامه تعالی و توسعه نظام تعلیم و تربیت در افق ۱۴۰۴ (سال پایانی اجرای سند چشمانداز) محسوب گردد در عین اینکه در مقاطع زمانی ۱۴۰۰ (سال پایانی اجرای برنامه ششم) و ۱۳۹۶ (سال پایانی خدمت دولت یازدهم) خروجیهایی متناسب با بازه زمانی طی شده خواهد داشت.
بدیهی است که در صورت توفیق کسب رای اعتماد نمایندگان محترم ملت، بیدرنگ اقدامات خود را برای ساماندهی امور جاری و موضوعاتی از قبیل نیروی انسانی، برنامههای آموزشی و درسی، مشکلات و معضلات مالی و نظایر آنها آغاز و تلاش خواهم کرد که فرهنگیان گرانقدر و اولیاء ارجمند دانش آموزان با کمترین دغدغه کار تعلیم و تعلم فرزندان میهن عزیزمان را دنبال کنند.
امید است با یاری حقتعالی و به مدد حضور نیروهای فهیم و فکور آموزش و پرورش و حمایتهای آینده اندیشانه و همه جانبه مجموعه عوامل سهیم و مؤثر مانند مجلس شورای اسلامی و سایر نهادهای سیاستگذاری و دستگاههای اجرایی ذیربط و تشکلهای مدنی و خانوادهها، و نیز نخبگان دانشگاهی و حوزوی و کارشناسان تعلیم و تربیت و اصحاب رسانهها، اجرای این برنامه با توفیق قرین باشد و به حول و قوه الهی در پرتو سیاستها، برنامهها و روشهای نوین تعلیم و تربیت، نسل آیندهساز کشور بهگونهای پرورش یابد که با شکوفایی همه جانبه استعدادهایش، بتواند بهعنوان شهروندی کارآمد در مدار ایمان، عقلانیت و خلاقیت، حیات طیبه را در همه ابعاد وجود خویش تجربه کند. (بمنه و کرمه)
بخش یکم- باورها (انگارهها)
۱-آموزش و پرورش مهمترین منبع مولد سرمایه فرهنگی و ارتقاء سرمایه اجتماعی و زمینهساز توسعه همه جانبه و پایدار است.
۲-تعالی و توسعه آموزش و پرورش جز در سایه مساعی همه جانبه مردم و حاکمیت و تقسیم کار ملی محقق نخواهد شد.
۳-شان اصلی حاکمیت در آموزش و پرورش، سیاستگذاری، برنامهریزی و نظارت بر کیفیت ارائه خدمات، آموزشی و پرورشی به مردم است.
۴-آموزش و پرورش حلقه اتصال بین حاکمیت و مردم است و باید از این نظر بهعنوان یک نهاد مدنی مبتنی بر سازوکارهای مشارکت جویانه و مردمسالارانه انگاشته شود.
۵-معلم تعیینکننده حد کیفیت و تعالی در آموزش و پرورش است و باید از شایستگیهای اخلاقی و حرفهای لازم برخوردار باشد.
۶-تأمین انگیزهمندی و شرایط مناسب و رضایت شغلی معلمان مهمترین شاخصهای موفقیت و پیشرفت آموزش و پرورش است.
۷-آموزش و پرورش در تعیین رفتار¬های فردی و تربیت شهروندی دانش آموزان نقش اساسی دارد.
۸-تجربه یادگیری در هر زمینهای اساساً باید بار تربیتی داشته باشد تا رخدادی در فرآیند اجتماعی شدن دانش آموزان به شمار آید.
۹-آموزش و پرورش باید برای شناخت و شکوفایی هرچه علمیتر استعدادهای ویژه دانش آموزان برنامهریزی کند.
۱۰- حضور دانش آموزان در مدرسه بهعنوان یک تجربه لذتبخش شرط تحقق یادگیری ماندگار است.
۱۱- آموزش و پرورش نیازمند اصلاح برنامهها و نوسازی فرآیندها بر مبنای آموزههای اسلامی و دستاوردهای علمی و فناورانه است.
۱۲- اقتصاد آموزش و پرورش نیازمند نظریهپردازی و تدوین مدلهای جدید و کارآمد علمی است.
بخش دوم- راهبردها:
۱-تمرکز بر اجرای مضامین سند تحول بنیادین آموزش و پرورش با توجه به زیر نظامها و مبتنی بر سه برنامه جامع دوره ابتدایی، دوره متوسطه (اول و دوم) و آموزشهای فنی و حرفهای و مهارتآموزی.
۲-توجه متوازن به ساحتهای ششگانه تربیت (ذکر شده در سند تحول بنیادین) در مجموعه برنامهها و اقدامات مورد نظر.
۳-تربیت و بهسازی سرمایه انسانی با محوریت دانشگاههای فرهنگیان و شهید رجائی و استفاده از سایر دانشگاهها و نهادهای ذیصلاح بهعنوان مکمل.
۴-مشارکت گسترده و مؤثر معلمان و خانوادهها در تنظیم برنامههای مختلف با استفاده از ابزارهای نوین ارتباطی و اطلاعاتی.
۵-چابک سازی تشکیلات و اصلاح فرآیندها و توسعه همزمان اختیارات و مسئولیتهای مدیران صف و مدیران مدارس.
۶-توسعه عدالت آموزشی و ایجاد فرصتهای برابر با تأکید بر مناطق روستایی و کمتر توسعهیافته.
۷-ایجاد همسویی و همافزایی تعلیم و تربیت غیررسمی با آموزش و پرورش بهویژه در جهت توسعه فرهنگی و مقابله با آسیبها و ناهنجاریهای اجتماعی.
۸-مدیریت و سیاستگذاری در همه سطوح بر اساس یافتههای پژوهشی.
۹-ایجاد تحول در اقتصاد آموزش و پرورش با بهرهگیری بهینه از قابلیتها و منابع ملی در جهت توسعه کمی و کیفی تعلیم و تربیت.
۱۰- تقویت انگیزههای حرفهای معلمان و مدیران با تأکید بر حرمت، حقوق، منزلت اجتماعی، توانمندسازی و ارتقاء وضعیت معیشتی آنان و تلاش برای رفع تبعیض در نظام پرداخت¬های دولتی.
۱۱- پاسداشت سرمایههای نمادین و بزرگداشت مفاخر تعلیم و تربیت کشور و تکریم بازنشستگان و تلاش برای ارتقاء منزلت و معیشت ایشان بهعنوان پیشکسوتان تعلیم و تربیت.
۱۲-رصد تحولات و مطالبات جهانی در باب تعلیم و تربیت و تطبیق برنامهها و نیازهای زیستن در عصر اطلاعات و ارتباطات در چارچوب استلزامات تعلیم و تربیت اسلامی.
۱۳- بالا بردن سطح دانش، مهارت و رفتار دانش آموزان نسبت به پدیدههای زیستمحیطی و مسائل توسعه پایدار
۱۴-توسعه تعاملات و مبادلات بینالمللی بهویژه با جهان اسلام.
۱۵- توسعه نظاممند دوره پیشدبستانی با همکاری نهادهای اجتماعی و مشارکت خانوادهها.
بخش سوم- برنامهها:
اول- سند تحول بنیادین آموزش و پرورش
۱-۱- استمرار گفتمان تحول در آموزش و پرورش با تشکیل شورایی از صاحبنظران آموزش و پرورش به منظور بررسی محتوایی " سند تحول بنیادین آموزش و پرورش " و "سند برنامه درسی ملی " و ارزیابی اقدامات انجام شده.
دوم- مدیریت و رهبری آموزشی
۲-۱- باز مهندسی نظام مدیریت آموزش و پرورش با رویکرد شایستهسالاری و تمرکززدایی
۲-۲- تأکید بر تقویت آموزش کیفی و اثربخش مدیران مدارس بهعنوان مؤثرترین حلقه نیروی انسانی در فرآیند تعلیم و تربیت با رویکرد مساله محور برای ارتقاء سطح دانش حرفهای، بینش و مهارتهای آموزشی و تربیتی آنان جهت ایفای نقش رهبری آموزشی و تربیتی
۲-۳- طراحی نظام بهرهگیری هدفمند و مداوم از تجارب صاحبنظران اعم از فرهنگیان، استادان و بازنشستگان در جهت افزایش کارایی درونی و بیرونی و اثربخشی نظام آموزشی
۲-۴- واگذاری تدریجی اختیارات متناسب با ظرفیتها و مقتضیات به مدارس بهعنوان اصلیترین کانون تعلیم و تربیت و ارتقاء جایگاه و نقش آن در توسعه جامعه محلی
۲-۵- طراحی نظام واگذاری اختیارات اداری و اجرایی در راستای کاهش تمرکز با تأکید بر تقویت نقش شورای آموزش و پرورش استانها، مناطق و مدارس متناسب با مقتضیات آموزشی و افزایش کارآمدی شوراهای درون مدرسه (شورای معلمان، شورای دانشآموزی)
۲-۶- جلب مشارکت نهادهای محلی و منطقهای در تعیین سیاستهای اجرایی به منظور ارائه خدمات آموزشی
۲-۷- تقویت فرهنگ خودباوری و مسئولیتپذیری در استان و منطقه متناسب با ویژگیهای سازمان یادگیرنده
سوم- اصلاح و تقویت منابع انسانی
۳-۱- فراهم آوردن زمینه دسترسی معلمان به تجارب خلاق و سازنده در ایران و جهان با استفاده از فناوریهای نوین ارتباطی و اطلاعاتی
۳-۲- اصلاح نظام پرداخت بر اساس شایستگیها و صلاحیتهای حرفهای معلمان و مدیران متناسب با ویژگیهای شغلی ایشان
۳-۳- طراحی و اجرای نظام معیشتی و رفاهی ویژه فرهنگیان جهت تأمین امنیت و منزلت شغلی آنان
۳-۴- ساماندهی و به کارگیری بهینه منابع انسانی با هدف افزایش اثربخشی نظام تعلیم و تربیت
۳-۵- ارتقای دانش و مهارت حرفه¬ای معلمان از طریق اقدام پژوهشی و دورههای کوتاهمدت
۳-۶- تقویت مرجعیت و منزلت فرهنگی و اجتماعی معلمان و حفظ و توسعه سرمایه اجتماعی آنان با اتکاء به ظرفیتهای درون و بیرون آموزش و پرورش
چهارم- منابع مالی
۴-۱- افزایش سهم آموزش و پرورش از بودجه عمومی کشور و مدیریت بهینه بر مصرف منابع از طریق افزایش بهرهوری
۴-۲- کسب منابع جدید از طریق ایجاد فرصتها و ظرفیتهای متنوع
۴-۳- افزایش سهم بخش غیردولتی در منابع آموزش و پرورش با گسترش و تقویت شوراهای استان و مناطق و توسعه و تقویت مدارس غیردولتی
۴-۴- طراحی سازوکارهای فرهنگی و حقوقی استفاده از معافیتهای مالیاتی، عوارض خاص آموزش و پرورش، موقوفات و نظایر آن
۴-۵- ارتقاء مستمر سطح مشارکت خیرین مدرسهساز و بسط فرهنگ نیکوکاری و تعاون در سایر مؤلفههای تعلیم و تربیت با الهام از آموزههای دینی برای بهبود کیفیت تعلیم و تربیت
پنجم- برنامه درسی
۵-۱- تعمیق و اعتلای تربیت دینی و اخلاقی دانش آموزان با تأکید بر انس با قرآن و مکتب اهلبیت با رویکرد فطری جهت پرورش حس مذهبی و تعالی هویت دینی و مقابله با آسیبها و آفتهای تربیتی و اخلاقی با همکاری حوزههای علمیه و مراکز دینی
۵-۲- واگذاری اختیارات برنامهریزی درسی به استانها به تناسب ظرفیتها و تواناییها و ایجاد شبکه مدیریت دانش به منظور تسهیل تبادل تجربیات و حمایت از نوآوریها در سطح استان، منطقه و مدرسه
۵-۳- توسعه مشارکت نخبگان، صاحبنظران در انجام امور مربوط به تولید، چاپ و توزیع مواد و منابع آموزشی در چارچوب سیاستهای آموزش و پرورش با تأکید بر سیاست تولید بستههای آموزشی و سیاست چند تألیفی کتابهای درسی
۵-۴- کاستن از حجم و تعدد دروس برای ارتقای کیفیت یادگیری با اتخاذ رویکرد در هم تنیده (تلفیقی) در طراحی برنامههای درسی
۵-۶- ایجاد انعطاف در برنامههای درسی از طریق اجرای الگوی برنامه درسی سه وجهی الزامی (تجویزی)، انتخابی (نیمه تجویزی)، اختیاری (غیر تجویزی) وفق مبانی نظری سند تحول در این زمینه
۵-۷- تدوین طرح تأسیس " سازمان ملی سنجش آموزش " مبتنی بر ضرورت پایش دقیق و نظاممند مؤلفههای کلیدی تعلیم و تربیت در مدرسه و تصویب آن توسط مراجع ذیصلاح
۵-۸- ارتقای جایگاه و کیفیت عملکرد دانشآموختگان علوم انسانی در نظام آموزشی با ایجاد جاذبههای لازم و افزایش انگیزه در جهت جذب دانش آموزان مستعد و سرمایهگذاری برای بهبود کیفیت آموزش در شاخه علوم انسانی
ششم- فعالیتهای پرورشی، فرهنگی و تربیتبدنی
۶-۱- بازبینی و باز تعریف ساختار، محتوا و فعالیتهای پرورشی و تشکیلات مرتبط با آن و ارزیابی اجرای قانون احیاء معاونت پرورشی با رویکرد تعلیم و تربیت اسلامی به منظور توسعه و تقویت کارکرد پرورشی نظام آموزش و پرورش در ساحتهای ششگانه تعلیم و تربیت
۶-۲- استفاده مطلوب از ظرفیتهای قانونی سازمان دانشآموزی در جهت توسعه مشارکت فعال دانش آموزان برای انجام فعالیتهای پرورشی و به کارگیری ظرفیتها و امکانات سایر سازمانهای دولتی و غیردولتی، سمنها و نهادهای فرهنگی در این زمینه
۶-۳- توسعه و تقویت فعالیتهای تشکلهای دانشآموزی (بسیج دانشآموزی، اتحادیه انجمنهای اسلامی دانش آموزان، پیشتازان و فرزانگان، شوراها و مجلس دانشآموزی، ...) به منظور رشد هویت دینی، ملی و اجتماعی دانش آموزان و کسب شایستگیها و مهارتهای شهروندی
۶-۴- تقویت و تعمیم برنامههای ورزش همگانی در سطح مدارس و هماهنگی با سایر تشکلها و نهادهای اجتماعی برای افزایش بهرهوری برنامههای ورزشی
۶-۵- مشارکت در عرصه ورزش قهرمانی کشور در رده سنی زیر ۱۸ سال
۶-۶- استقرار نظام فراگیر مشاوره و راهنمایی اعم از تحصیلی، شغلی، روانی و اجتماعی برای دانش آموزان و خانوادهها با استفاده از مشاوران، معلمان و مربیان و بهرهگیری از ظرفیت سازمانهای مردمنهاد
۶-۷- کمک به افزایش مهارتهای هنری و خلاقیت فکری دانش آموزان با استفاده از ظرفیت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و برنامههای فرهنگی و هنری مدارس
هفتم- تربیت فنی و حرفهای
۷-۱- تأکید بر یادگیری مهارتهای فناوری و کارآفرینی در آموزش عمومی متناسب با آمایش منطقهای و تواناییها و نیازهای سنی دانش آموزان و پایههای تحصیلی مختلف جهت توسعه شایستگی حرفهای و اقتصادی دانش آموزان
۷-۲- طراحی نظام جذب، نگهداشت و ارتقاء هنر¬آموزان و نیروی انسانی موردنیاز در این زمینه با توجه به ویژگیهای این آموزشها
۷-۳- مشارکت در طراحی و تدوین برنامه کلان توسعه آموزشهای فنی و حرفهای با توجه به سیاستهای کلی اشتغال
۷-۴- ایجاد تنوع در منابع مالی و استفاده بهینه از ظرفیت و امکانات بخش دولتی و غیردولتی برای توسعه آموزشهای فنی و حرفهای و افزایش کیفیت آنها
۷-۵- افزایش کارایی بیرونی و اثربخشی آموزشهای فنی و حرفهای برای پاسخگویی به نیاز بازار کار و اشتغال مولد
هشتم- مشارکتهای مردمی
۸-۱- اجرای کامل مصوبات قانون مدارس غیردولتی با تأکید بر ایجاد صندوق حمایت از مؤسسان مدارس غیردولتی
۸-۲- بازنگری قوانین و مقررات مربوط به مدارس غیردولتی با رویکرد پشتیبانی از مؤسسان و سرمایهگذاران مدارس و به کارگیری ظرفیتها و امکانات بخش عمومی و تعاونیها در توسعه مدارس غیردولتی
۸-۳- بازتعریف نقش انجمنهای اولیاء و مربیان به منظور افزایش میزان مشارکت خانوادهها در فعالیتهای آموزشی و تربیتی مدرسه.
نهم- گروههای آموزشی خاص
۹-۱- توسعه فرصتهای دسترسی به آموزشهای با کیفیت مطلوب به منظور توانمندسازی متربیان ساکن در مناطق محروم، روستاها، حاشیه شهرها، عشایر کوچ رو و مناطق دو زبانه
۹-۲- توسعه فرصتهای دسترسی به آموزشهای با کیفیت مطلوب برای دانش آموزان دارای نیازهای ویژه (استعدادهای درخشان و استثنائی) از طریق بازنگری عملکرد آموزش و پرورش در این عرصه
دهم- نهادهای صنفی و مدنی
۱۰-۱- گسترش ارتباط و تعامل با تشکلهای صنفی فرهنگیان و نهادهای مدنی و انجمنهای علمی فرهنگیان و تقویت نقش و جایگاه آنها در فرآیند تصمیم سازی و انتقال مطالبات، انتظارات و ایدههای فرهنگیان به مدیریت آموزش و پرورش
۱۰-۲- تدوین طرح تشکیل سازمان نظام معلمی برای ارتقای منزلت حرفهای فرهنگیان و واگذاری بخشی از مسئولیتهای غیر حاکمیتی آموزش و پرورش به آن
یازدهم- فضای آموزشی
۱۱-۱- طراحی و ساخت فضاهای آموزشی متناسب با مقتضیات و الزامات برنامه درسی، تحولات بافت جمعیتی، اصول شهرسازی و معماری و شرایط اقلیمی با تأکید بر استفاده از فناوری نوین ساخت و تجهیز فضاهای آموزشی با رعایت الگوی معماری اسلامی – ایرانی
۱۱-۲- ایمنسازی فضاهای آموزشی
دوازدهم: فناوری اطلاعات
۱۲-۱- بازنگری در اقدامات انجام شده در زمینه بهرهبرداری از فناوریهای نوین آموزشی و ساماندهی آنها در جهت افزایش اثربخشی فرآیند یاددهی - یادگیری
۱۲-۲- طراحی و تأسیس شبکه ملی " تدبیر و تعالی تعلیم و تربیت " با هدف تقویت بنیه کارشناسی آموزش و پرورش، با عضویت استادان و کارشناسان ارشد تعلیم و تربیت و رشتههای مرتبط (مجمع مشاوران مجازی) از طریق استفاده از ظرفیت فناوریهای جدید
سیزدهم: سایر اقدامات
۱۳-۱- تدوین طرح جامع توسعه روابط و همکاریهای بینالملل آموزش و پرورش و پیشبینی ساختار تشکیلاتی متناسب با آن
۱۳-۲- استقرار نظام خلاقیت و نوآوری در آموزش و پرورش و حمایت مادی و معنوی از مدیران، معلمان و دانش آموزان خلاق و نوآور
۱۳-۳- اصلاح ساختار و برنامههای نهضت سوادآموزی به منظور کاهش نارساییهای فعلی و دستیابی به هدف کلی محو بیسوادی
۱۳-۴- ساماندهی مدارس خارج از کشور در جهت افزایش جاذبه و ارتقاء سطح کارایی و اثربخشی این مدارس
۱۳-۵- تغییر جایگاه پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش از زیرمجموعه سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی به نهادی مشرف بر کل دستگاه تعلیم و تربیت
بخش چهارم- فرازهای مهم اقدامات و برنامهها تا پایان دولت یازدهم
۱- همکاری با مجلس در خصوص احکام مرتبط با آموزش و پرورش در برنامه ششم به منظور حصول اطمینان از لحاظ شدن جایگاه کلیدی و زیربنایی تعلیم و تربیت در برنامه.
۲- سامان بخشیدن به وضعیت صندوق ذخیره فرهنگیان و بانک سرمایه و بنگاههای وابسته به آنها در جهت حفاظت از داراییهای فرهنگیان، مشارکت ایشان در نظارت بر عملکردها و بهرهگیری از نخبگان اقتصادی در افزایش بازدهی این واحدها.
۳- جذب منابع مالی موردنیاز برای پرداخت پاداش بازنشستگان آموزش و پرورش و سایر معوقات فرهنگیان در سال جاری و ارائه گزارش کامل آن به دولت و مجلس شورای اسلامی.
۴- تدوین و تصویب برنامه آموزش و پرورش ۲۰۳۰ جمهوری اسلامی ایران بر اساس تعهد بینالمللی کشور.
۵- تدوین و تصویب زیر نظامها و برنامه جامع سهگانه (ابتدایی، متوسطه (اول و دوم)، فنی و حرفهای و مهارتی) و بازبینی نقشه راه سند تحول بنیادین بر آن اساس.
۶- تدوین و ارائه لایحه رتبهبندی معلمان به مجلس شورای اسلامی ایران.
۷- تقویت ساختار پژوهشی آموزش و پرورش و رفع موانع اثربخشی آن.
۸- بازبینی رویههای مدیریتی در نظام آموزش و پرورش و اصلاح آنها بر اساس معیارها و شاخصهای اسلامی و علمی مدیریتی
۹- طراحی سازوکارهای تخصصی برای بازبینی سند تحول بنیادین آموزش و پرورش بر اساس استلزامات بخش سوم فصل هشتم آن.
۱۰- بررسی و ارائه راهکارهای ایجاد ظرفیتهای قانونی به منظور افزایش حقوق و مزایای فرهنگیان.
۱۱- رفع ابهام از برنامه هدایت تحصیلی در سال اول دوره دوم متوسطه و حل مشکلات و نارساییهای ناشی از اجرای آن در سال جاری.
۱۲- پیگیری افزایش سرانههای پرداختی به مدارس و تأمین منابع برای پرداخت آنها در سال جاری.
|