ساخت میکروکانتینرها برای تحویل دارو

 این میکروکانتینرها از لایه‌بندی ماده با گروه آمینو که بر پایه‌ی آمینو اسید طبیعی لیزین می‌باشد ساخته می‌شود.

دانشمندان آلمانی می‌گویند میکروکانتینرها یی که از اسیدهای آمینه و پلیمرها ساخته شده‌اند دارای قابلیت استفاده در تحویل دارو به‌‌طور کنترل شده می‌باشند.

به گزارس سایت «انجمن سلطنطی شیمی» (Royal Society of Chemistry)، به نقل از «جهان شیمی» (ChemistryWorld)، «مارکوس آنتونیتی» (Markus Antonietti) و همکارانش از مؤسسه‌ی کلویید و سطح‌مشترک «ماکس‌پلانک» (Max Planck Institute) «پتستام»- «گلم» (Potsdam-Golm) با ساختارهای تناوبی لایه‌‌ای، میکروکانتینرهایی با مراکز توخالی از آمینواسیدهای باردار شده‌ با بار مثبت – ماده‌ی اصلی – و پلیمر باردار شده با بار منفی ساخته‌اند. نیروی جاذبه‌ی بین لایه‌ها آن‌ها را در کنار هم نگاه می‌دارد.

افزایش کربن‌دی‌اکسید در محیط میکروکانتینر باعث می‌شود که گروه آمینوی دارای بار مثبت به‌طور برگشت‌پذیر به گروه کربامید منفی تبدیل شود. در نتیجه پلیمر منفی و کربامید منفی که دارای بار همسان‌اند همدیگر را دفع می‌کنند، بنابراین ساختار لایه‌ای از هم باز می‌شود.

«آنتونیتی» (Antonietti) اظهار می‌دارد: برای تغییر توانایی میکروکانتینر جهت استفاده در تحویل دارو در مکان‌های مشخصی در بدن شرایط سختی لازم نیست. وی امیدوار است زمانی که میکروکانتینرهای حاوی دارو به بافت‌های نیازمند اکسیزن - که حاوی مقدار زیاد کربن‌دی‌اکسید هستند - هدایت می‌شوند دارویی را که حمل می‌کنند در بافت آزاد کنند.

این میکروکانتینرها از لایه‌بندی ماده با 11 گروه آمینوی باردار مثبت - که بر پایه‌ی آمینو اسید طبیعی لیزین می‌باشد- و یک پلیمر محلول در آب که در شابلونی ازسیلیکون‌دی‌اکسید است ساخته می‌شود. خارج شدن شابلون یک کانتینر توخالی بر جای می‌گذارد. «آنتونیتی» می‌گوید: این مثل قالب‌ریزی شکل شکلات است.

«نیکلا تیرلی» (Nicola Tirelli) - استاد پلیمر و بیومواد در دانشگاه «منچستر در انگلستان» (University of Manchester, UK) در این‌که این روش به‌طور وسیع بتواند در کاربردهای بیوپزشکی استفاده شود اظهار تردید می‌دارد و می‌گوید که تنها در بیورآکتورها ممکن است.