هرچند مرگ پدر یا مادر بر اثر بیماری برای هر کودکی تجربه تلخ و تکاندهندهای است، اما خانوادهها میتوانند آنها را در رویارویی با این اتفاق ناگوار یاری کنند.
به گزارش رویترز هلث از نیویورک، محققان میگویند سن کودک در درک او از بیماری والدین و نحوه واکنش به آن اهمیت زیادی دارد. کودکان ۴یا ۷ یا ۹ساله به حمایتهای کاملا متفاوتی نیاز دارند.
دکتر "گریس اچ. کریست" و دکتر "آدولف ایی کریست" در یک تحقیق اقدام به گفت و گو با ۸۷خانواده کردند که کودکان یکی از والدین خود را در اثر سرطان از دست داده دادند.
این محققان از دانشگاه "کلمبیا" و مرکز علوم بهداشتی سانی SUNYدر نیویورک میگویند مهمترین اقدام در مورد کودکان ۳تا ۵ساله این است که در دوران بیماری پدر یا مادر مرتب به آنها اطمینان داده شود که از آنها مراقبت خواهد شد.
محققان میگویند کودکان در این سن باید دیدارهای کوتاه اما مرتب از پدر یا مادر خود که در بیمارستان بستری شدهاند داشته باشند و باید اسباببازیهایی برای بازی کردن در اختیارشان گذاشته شود و کارهایی که میتوانند برای پدر یا مادر بیمار خود انجام دهند، به آنها محول شود.
همچنین محققان به بستگان توصیه کردند احساسات خود را در حضور کودکان کم سن و سال کنترل کنند چرا که گریه آنها را میترساند.
برای کودکان پیش دبستانی درک معنای بیماری و اینکه مرگ همیشگی است دشوار است.
خانوادهها باید انتظار داشته باشند این کودکان طی هفتههای پس از مرگ پدر یا مادر بطور مرتب از آنها در مورد اینکه پدر یا مادرشان کجا است سوال کنند.
به گفته محققان، اما کودکان شش تا هشت ساله مرگ را درک میکنند. با این حال در این سن آنها بسیار عاطفی هستند و حتی خود را در بیمار شدن پدر یا مادر مقصر قلمداد میکنند.
محققان در مورد کودکانی که در این رده سنی قرار دارند به خانوادهها توصیه میکنند بطور مکرر ماهیت اصلی بیماری پدر یا مادر را برای آنها توضیح دهند و به آنها اطمینان دهند دوری آنها از فرزندان به خاطر بیماری است و نه به خاطر اینکه آنها را دوست ندارند.
محققان در مورد کودکان ۹تا ۱۱ساله به خانوادهها توصیه میکنند اطلاعات دقیقی در مورد بیماری و درمان پدر یا مادر در اختیار آنها قرار دهند تا بدانند که منتظر چه باید باشند.
محققان متذکر شدند کودکانی که در این گروه سنی قرار دارند مراقبت از والدین برای آنها مفید است، اما نباید هیچ مسئولیت بزرگی به آنها واگذار شود.
پس از مرگ پدر یا مادر بهترین کار برای این گروه سنی این است که برای حقفظ ثبات در زندگی، چه زودتر به مدرسه بازگردند و فعالیتهای عادی خود را از سرگیرند.
به گفته محققان تمام این کودکان باید در بیان افکار و احساساتشان در مورد پدر یا مادر خود آزاد باشند.
مشروح این مطالعه را میتوانید در شماره ژوئیه/ اوت ،۲۰۰۶مجله CA: A Cancer Journal for Cliniciansبخوانید.