دانشمندان براي از بين بردن دي اكسيد كربن از ايده جديدي استفاده كردند. آن ها قصد دارند كه از جلبك هاي دريايي براي از بين بردن اين گاز گلخانه اي استفاده كنند.
دانشمنداني از سراسر جهان، چند پيش پروژه تحقيقات خود را در آب ها اطراف قطب جنوب واقع بر مدار۵۰ درجه جغرافياي نيمكره جنوب، در فاصله 2200 كيلومتر كيپ تاون آغاز كردند. اين پژوهشگران مقدار محلول اسيد سولفات آهن در درون آب اطراف پروانه موتور كشت خود وارد كردند. بدين ترتيب كشت يخ شكن 12هزار تن با هر چرخش پروانه موتور خود اين كود شيمياي را در آب اقيانوس پخش كرد. فولكر اسمتاچك مسؤول اجرا اين پروژه تحقيقات در اين زمينه گفت: ما هفت تن كود شيمياي را در 150 كيلومتر مربع پخش كرديم و بعد جلبك ها شروع به رشد كردند. در اين منطقه مشاهده شد كه آب دريا به رنگ سبز درآمد و شمار جانوران نيز در آن رو به افزايش گذاشت. كود شيمياي سولفات آهن باعث شد كه رشد جلبك ها درياي جهش چشمگير داشته باشد. ط يك هفته رشد جلبك ها دو برابر و در سه هفته پوشش جلبك اين منطقه پنج برابر شد. پژوهشگران زمين اقيانوس را با استفاده از كود شيمياي تقويت كرده و امكان رشد سريع تر جلبك ها را فراهم مي آورند. به اين ترتيب زماني كه جلبك ها رشد كرده و به سطح آب مي رسند به جذب گاز د اكسيد كربن هوا مي پردازند. با رشد پلانكتون ها يا گياهان تك سلول درون اقيانوس نيز گاز د اكسيدكربن كه محلول در آب است، مورد مصرف قرار مي گيرد و اين مقدار دوباره از طريق جو زمين جايگزين مي شود.
به اين ترتيب تا 15 درصد ميزان گاز د اكسيدكربن را مي توان از طريق استفاده كود شيمياي در منطقه وسيع از كف اقيانوس كاهش داد. گياهان دي اكسيدكربن محيط خود را جذب مي كنند و حت زماني كه آن ها پژمرده شده، به اعماق دريا سقوط كرده و از ميان مي روند، دي اكسيدكربن را به طور دائم در خود نگاه مي دارند. رشد جلبك ها توده جانوران كوچك را به خود جلب مي كند و آن ها به نوبه خود توجه حيوانات درياي بزرگ تر را برمي انگيزند.
اما استفاده از كود شيمياي در اعماق اقيانوس ها جنبه ها مضر را نيز به همراه دارد. كود سولفات آهن در واقع شكل انجماديافته محلول ها رقيق اسيدي است كه ريختن آن ها در دريا شمال آلمان ط سال ها دهه 80 با مخالفت ها شديد سازمان طرفدار حفظ محيط زيست روبه رو شد. به علاوه منتقدان به اين اشاره مي كنند كه هنگامي كه بخش بزرگتر از جلبك ها توليد شده از طريق مصنوع غذا پلانكتون ها مي گردند، در مدت نه چندان طولان با نابود شدن پيكر آن ها يا از طريق تنفس و دفع مواد، د اكسيدكربن بار ديگر وارد جو زمين مي شود. با اين حال تصميم گير در زمينه استفاده از اين فناور به اين زودي ها امكان پذير نيست، زيرا تجزيه و تحليل و جمع بند نتايج به دست آمده از آزمايش ها انجام گرفته، دو تا سه سال به طول خواهند انجاميد.