دکتر «ویسلدر» و همکارانش با استفاده از یک واکنش شیمیایی جدید - که بهنام «شیمی کلیک» نامیده میشود - بر این مشکل غلبه کردهاند.
با استفاده از «شیمی کلیک» میتوان اتمهای فلوئور را به زیستمولکولها یا نانوذرهها پیچیده تحت شرایط ملایم اضافه کرد؛ بدون آنکه ساختارهای زیستسازگار آسیب ببینند.
مزیت دیگر این واکنش، سرعت بالای آن است. با در نظر گرفتن نیمهعمر 18F - که تنها 110 دقیقه است - این امر موضوعی حیاتی بهشمار میرود.
آزمونهای اولیهی نانوذرههای «اکسید آهن» برچسبدار نشان داد که حد تشخیص با استفاده از تصویربرداری «توموگرافی نشر پوزیترون، توموگرافی رایانهای» (PET-CT) حدود 200 برابر کمتر از حد قابلدسترس توسط تصویربرداری تشدید مغناطیسی است.
تصویربرداری تشدید مغناطیسی روشی استاندارد برای تشخیص نانوذرههای «اکسید آهن» درون بدن است.
وقتی نانوذرههای «اکسید آهن» برچسبدار به بدن موش تزریق شدند بهراحتی با استفاده از «توموگرافی نشر پوزیترون، توموگرافی رایانهای» (PET-CT) تشخیص داده شدند.
این پژوهشگران میخواهند مولکولهای هدفگیر تومور را به این نانوذره اضافه کرده و قابلیت استفاده از آن را بهعنوان یک عامل تصویربردار تومور سرطانی بررسی کنند.
بحشی از هزینههای این کار پژوهشی توسط «مرکز بینالمللی نانوتکنولوژی ان. سی. آی. در سرطان» (NCI Alliance for Nanotechnology in Cancer) تأمین شده است.
این برنامه پیشگامی برای تسریع استفاده از فناوری نانو در پیشگیری، تشخیص و درمان سرطان طراحی شده است.
جزویات این پژوهش در مقالهای با عنوان ذیل منتشر شده است:
"F Labeled Nanoparticles for in VIVO PET-CT Imaging18"
خلاصهی این مقاله در سایت اینترنتی مجلهی «شیمی بیوکانجوگیت» (Bioconjugate Chemistry) قابلدسترس است.