برای اولین بار دانشمندان با استفاده از تکنیکهای جدید بطور مستقیم مشاهده کردند که چگونه آب باعث تسهیل حرکت پروتئین میشود.
بهگزارش شبکهی خبری زیستشناسی (BNN)، دانشمندان با انجام این تحقیق یک قدم به درک چگونگی حرکت پروتئینها نزدیک شدهاند و نتایج این مطالعه میتواند دانشمندان را برای پیدا کردن راههای درمان بیماریهای از قبیل آلزایمر، پارکینسون و دیابت یاری کند. پروتئینها مولکولهای پیچیدهای هستند که جزو اجزای اصلی سازندهی بدن موجودات هستند؛ همچنین بعضی پروتئینها فعالیتهای متابولیکی بدن را تنظیم میکنند. شکل و حرکت عملکرد پروتئینها را مشخص میکند. با این که هیچ پروتئینی بدون آب قادر به فعالیت نیست اما برای مدت طولانی نقش دقیق آب روی عملکرد پروتئین مورد بحث بوده است. در این تحقیق، دانشمندان با استفاده از تصویربرداری لحظهای از «میوگلوبین» غوطهور در آب قادر بودند سرعت حرکت آب اطراف پروتئین را اندازه گرفته و تغییرات پروتئین در سرعتهای مختلف را شاهد باشند.
یافتههای قبلی مشخص کرده بود که در اطراف پروتئین سرعت آب کاهش مییابد. این تحقیق نیز مشخص کرد که سرعت آب وقتی به پروتئین میرسد حتی بیشتر از اطراف پروتئین کاهش مییابد. مطالعهی حاضر نشان داد که لایهی نازکی به قطر 3 مولکول که آب در اطراف پروتئین به وجود میآورد نقش اساسی در حفظ ساختار، انعطاف و حرکت پروتئینها دارد. این گزارش میافزاید مطالعات بعدی این دانشمندان روی نقش آب بر ارتباطات پروتئینها با یکدیگر و با DNA میباشد. عامل بیماری «آلزایمر»، رسوب دو پروتئین رشتهای «پپتید بتاآمیلویید تاو» در مغز میباشند.
«پارکینسون» هنگامی رخ میدهد که نواحی خاصی از مغز توانایی خود در تولید «دوپامین» (یکی از ناقلین عصبی در مغز) را از دست میدهند.
«دیابت» وابسته به انسولین ممکن است در اثر نقصان گیرندههای انسولین بر روی غشای سلولی سلولهای هدف، یعنی ماهیچه، کبد و بافت چربی باشد. |