Biophiltre در حال کار روی فیلتری است که احتیاج به چنین سیالی ندارد و از کلیه انسان تقلید می کند. اساسا این وسیله دارای دو غشاء بوده که غشای اول به نام G از Glomerulus که در کلیه انسان سبب غربال همه مولکول ها به خارج از خون می شود، تقلید می کند. غشای دیگر به نام T از لوله های کوچک کلیه ای در بدن انسان که مولکول های فیلتر شده توسط Glomerulus را جهت رساندن آن ها به همان میزانی که در ترکیبات موجود در خون وجود دارند غربال می کند.

غشای T تقریبا به 6/1 کادریلیون حفره نیاز دارد که هر یک دارای پهنای نانومتری بوده و فضای بین آن ها 1 تا 5 نانومتر باشد. نیلسن توضیح داد:  فناوری  نانو به ما اجازه می دهد هر حفره را جهت رهایش و آزادسازی گزینش پذیر مواد شیمیایی بر اساس اندازه، شکل و بار هر یک، طراحی کنیم. در مدل های رایانه ای این وسیله که به مدت 12 ساعت در روز کار می کند، به میزان دوبرابر دیالیزهای کنونی عمل فیلتراسیون را انجام می دهند. در ابتدا این وسیله در اندازه های 3 تا 4 پوند طراحی شد، که در آن ها از غشاهای Tو G با ضخامت میلیمتری و باتری سه و نیم پوندی برای 8 تا 12 ساعت کارکرد، استفاده می شود.

درمدل های آینده، این وسیله در اندازه های کوچک تر و با به کارگیری غشاهای T وG با ضخامت نانومتری طرح  ریزی می گردند.مایکل آورام رئیس بخش نفرولوژی بیمارستان کالج لانگ آیلند نیویورک گفت: این تحقیق بسیار مهیج بوده و با همین ویژگی ها می تواند بدون این که خللی در زندگی بیماران ایجاد نماید، کار کند. در حال حاضر رقابت واقعی برای این فناوری وجود ندارد. موضوع مهم این است که این وسیله نمی تواند همانند کلیه واقعی بی کربنات هایی را تولید کند که در بررسی اسیدیته بدن به کار می روند. به کارگیری این ابزار ممکن است نیازمند استفاده از قرص های بی کربنات یا مکمل های سیالی باشد.
منبع: ستاد ویژه توسعه فناوری نانو