می گویند معلمی هزار و یک فوت و فن دارد که فقط یکی از آنها تدریس است و هزار تای دیگر.... این نوشته بخشی از تجربیات یک معلم در بخشی از آن هزارتای دیگر است و هر چند اندک و مختصر است ، اما امید آن دارد دیگر همکاران را نیز در سهیم ساختن دیگر همکاران در تجربیاتشان ، به اندیشه و انگیزه وادارد. کودکان و نوجوانان چون گلهای بهاری در آستانه شکوفایی هستند. توجه درخور و شایسته آنها را بارور می کند و بی توجهی یا افراط در توجه آنها را پژمرده و دلمرده می سازد. در این میان معلم نقشی برجسته دارد. توجه به نکات زیر شما را در ایفای این نقش می تواند یاری کند. به خاطر داشته باشید که دانش آموزان به معلم خود بیش از اندازه اعتماد دارند و این اعتماد، سطح انتظارات آنان را از معلم افزایش می دهد. برای پاسخگویی به این انتظارات و موفقیت در کار باید به معلمی عشق ورزید و عاشق آن بود. دانش آموزان خود را دوست بدارید. به نیازهایشان توجه کنید و به آنها عشق بورزید، آن گونه که به فرزندان خود عشق می ورزید. دانش آموزان چون گل لطیف و حساس هستند، پس با مهربانی و ملاطفت با آنها برخورد کنید. هر رفتاری خارج از این ، نتایج ناگواری در زندگی او خواهد داشت.
در عین حساسیت ، آنها با دقت هستند و به همه چیز توجه دارند. از لباس و ظاهر ما تا رفتار و گفتار و حتی لحن بیان ما سعی کنید همیشه مرتب و آماده در کلاس حاضر شوید تا بتوانید با تاثیر خوب در روح و جان او، انسانی شایسته تربیت کنید. دانش آموزان کنجکاو هستند و سوالات بسیاری در ذهن آنهاست که پاسخ بعضی از آنها را نمی دانیم. در مواجهه با چنین شرایطی ، سعی کنید با اعتماد به نفس حقیقت را به او بگویید و قول دهید بررسی و جستجو کنید و جواب سوال را در جلسات بعد به او بگویید. با این کار نه تنها در حس اعتماد آنها خلل وارد نمی شود، بلکه عمق روابط متقابل نیز بیشتر می شود. دانش آموزان در حال رشد و شکوفایی هستند، هر آنچه آنها را از ابراز وجود و بیان نظر و عقیده باز دارد، باروری ذهنی و شخصیتی آنها را دچار آسیب می کند، اجازه دهید آزادانه حرف و نظر خود را ابراز کنند.
این موضوع شاید ایده هایی جدید را نیز در ذهن شما جرقه بزند. شخصیت سنین کودکی و نوجوانی دانش آموزان را مهم بشمارید. از توهین و بی احترامی به آنها پرهیزید. بی احترامی و اهانت بویژه در حضور همسالان ، آنها را دچار ترس و دلهره می کند. دلهره ای که جلوی پیشرفت را سد خواهد کرد. به یاد داشته باشید کودک فقط ساعاتی از روز را در مدرسه است و باقی ساعات را با خانواده می گذراند. پس برای شناخت بیشتر و بهتر ابعاد شخصیتی و اجتماعی و روانی او حتما با خانواده وی در ارتباط باشید. طرح درس را هیچ گاه فراموش نکنید. طرح درس نقشه و برنامه شما در طول این سفر است.
سفری که منجر به کشف و پرورش استعداد نهفته بیش از دهها کودک و نوجوان می شود. با مطالعه و تجهیز خود به علم و تجربه ، با اعتماد به نفس به مبارزه تمامی مشکلات بروید و در این راه از تمامی امکانات و توانایی های خود استفاده کنید. سعی کنید در نقشهای مختلف ظاهر شوید و رلهایی را که لازم و ضروری است به نحو احسن ایفا کنید. شما الگو و مدل شاگردان خود هستید. روی خوش و خندان را فراموش نکنید. لبخند، لبخند و لبخند.... از توانایی تک تک دانش آموزان خود در اداره کلاس بهره ببرید. این کار علاوه بر کمک به شما در کنترل کلاس ، به شاگردان خجالتی و درونگرا فرصت ابراز وجود می دهد. مطمئن باشید همیشه تشویق بهتر از تنبیه نتیجه می دهد. همیشه آسان ترین راه بهترین راه نیست. تنبیه بدنی ممنوع است.
تنبیه در بهترین معنای آن یعنی محروم کردن موقتی فرد در دسترسی به امتیازات و حقوقی که در شرایط دیگر برایش مهیاست.