به‌گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران (ایرنا) به‌نقل از «رویترز» (Reuters)، این روش برای ساخت پارچه‌های بسیار محکم و تهیه‌ی مواد پزشکی پیشرفته از جمله: تاندون و استخوان مصنوعی مفید است.

«سونگ مو لی» از «مؤسسه‌ی فیزیک ریزساختار مکس‌پلانک» در «هال» واقع در آلمان گفت: با این کار می‌توان نخ‌های بخیه‌ی بسیار محکمی برای عمل‌های جراحی درست کرد.

«لی» و همکارانش - که یافته‌های خود را در مجله‌ی «ساینس» (Science) منتشر کردند – دریافتند:

افزودن «روی»، «تیتانیم» یا «آلومینیم» به تار عنکبوت، آن را در برابر پارگی یا تغییرشکل مقاوم‌تر می‌سازد.

محققان در این مطالعه از فرایند «رسوب لایه‌ی اتمی» استفاده کردند که نه‌تنها تار عنکبوت را با فلز می‌پوشاند بلکه باعث می‌شود برخی یون‌های فلز به درون الیاف تار نفوذ کند و با ساختار پروتئینی آن واکنش نشان دهد.

«لی» قصد دارد با افزودن فلزهای دیگر از جمله: پلیمرهای مصنوعی مانند: تفلون به پژوهش‌های خود ادامه دهد.

نتایج پژوهشی - که نشانگر آثاری از فلز در سخت‌ترین بخش‌های بدن برخی حشره‌ها است – الهام‌بخش این پژوهشگر در این مطالعه بوده است.

تار عنکبوت از مدت‌ها پیش نظر دانشمندان را به‌خود جلب کرده است؛ اما تولید تجاری این ماده دشوار است زیرا عنکبوت‌هایی که محبوس می‌شوند یکدیگر را می‌خورند.

در نتیجه دانشمندان با الهام از شیوه‌ی تار تنیدن عنکبوت‌ها، روش‌های جایگزین تولید تار بدون نیاز به عنکبوت را دنبال کردند.