«چون نینگ لاؤو» (Chun Ning Lau) دریافتند تنها مانع پیشروی الکترونهای «گرافن» (Graphene)، لبههای آن است.
 |
شکل 1 - گرافن (Grafene) میتواند بهعنوان یک میز بیلیارد در مقیاس اتمی عمل کند. در این صفحه، بارهای الکتریکی بهعنوان توپهای بیلیارد عمل کند.
|
 |
شکل 2 |
«چون نینگ لاؤو» (Chun Ning Lau) استادیار بخش فیزیک و ستارهشناسی «دانشگاه کالیفرنیا - ریورساید» (Riverside) میگوید: «این الکترونها با هیچ مانع دیگری مواجه نمیشوند و مشابه توپهای بیلیارد کوانتومی رفتار میکنند و خواصی را که از خود بروز میدهند که شبیه هر دو خاصیت «موجی» و «ذرهای» است. «چون نینگ لاؤو» (Chun Ning Lau) متوجه شد که الکترونهای اصلی و برگشتی میتوانند وقتی الکترونها در برخورد با یکی از لبههای گرافن منعکس میشوند با یکدیگر تداخل کنند.
او با اندازهگیری «رسانندگی الکتریکی» «گرافن» (Graphene) در دمای فوقالعاده پایین (26/0 درجهی کلوین) این تداخل الکترونیکی را آشکار کرد.
وی توضیح میدهد: «در چنین دمای پایینی، خواص کوانتومی الکترونها راحتتر مطالعه میشود. ما دریافتیم که الکترونها در «گرافن» (Graphene) قادر به بروز خواص «موجی» هستند که میتواند کاربردهای جالبی را نظیر: ترانزیستورهای بالیستیک - که نوع جدیدی از ترانزیستورهاست - و «حفرههای رزونانسی» برای الکترونها، داشته باشند.
یک «حفرهی رزونانسی» اتاقکی است شبیه یک ماکروویو آشپزخانه که امواج میتوانند در آن به جلو و عقب جهش داشته باشند.
«چون نینگ لاؤو» (Chun Ning Lau) و همکارانش در آزمایشهای خود ابتدا یک صفحهی منفرد از «گرافن» (Graphene) را از «گرافیت» جدا کردند؛ سپس الکترودهای نانومقیاسی را به صفحهی «گرافن» (Graphene) متصل و آنها را در یک وسیلهی سردکننده منجمد کردند و در نهایت، رسانندگی الکتریکی صفحهی «گرافن» (Graphene) را اندازه گرفتند.
«گرافن» (Graphene) - که برای نخستین بار کمتر از سهسال پیش بهطور آزمایشگاهی جدا شده - یک «شبکهی لانهزنبوری دوبعدی» از اتمهای کربن است که از نظر ساختاری با نانولولههای کربنی و «باکیبالها» (Buckyballs) مرتبط است؛ منظور از «باکیبالها» (Buckyballs)، مولکولهای عاری از کربن است که یک قفسهی بسته تشکیل میدهند.
«گرافن» (Graphene) قادر به عملی کردن آزمایشهای تجربی تعدادی از پدیدههای فیزیکی است که مکانیک «کوانتومی» و «نسبیت» را دربرمیگیرند.
 |
«فنگ میاؤو» (Feng Miao) |
 |
«گانگ لیو» (Gang Liu) |
 |
«جایرو ولاسکو» (Jairo Velasco) |
 |
«ونگ ژونگ باؤو» (Wengzhong Bao) |
خواص بینظیر این ماده نظیر «ظرفیت حمل جریان» و «رسانندگی گرمایی زیاد» باعث شده تا «گرافن» (Graphene) بهعنوان نمونهی ایدهالی برای اجزای سازنده در مدارهای نیمههادی و کامپیوترها بررسی شود.
هندسهی مسطح آن، امکان ساخت ابزارهای الکترونیکی و دستیابی به دامنهی وسیعی از خواص الکتریکی را فراهم میسازد.
از صفحههای «گرافن» (Graphene) بهدلیل ضخامت کمشان (فقط بهاندازهی یک اتم) میتوان در ساخت ابزارها و تجهیزات الکترونیکی بسیار کوچک استفاده کرد.