بهگزارش ستاد ویژهی توسعهی فناوریهای نانو بهنقل از سایت «نانو ورک» (Nanowerk) بهنقل از مجلهی «اسمال» (Small)، محققان ژاپنی نوعی سیستم نقل و انتقال ملکولی ابداع کردهاند که قادر است بهصورت خودبهخودی موادی خاص را بارگیری و یا تخلیه کند.
این سیستم از طریق روند جفت شدن دو رشتهی مکمل DNA ملکولها را بارگیری و در مرحلهی بعد با استفاده از «موتورهای پروتئینی» بار را جابهجا و سپس آن را تخلیه میکند و این کار از طریق جفتشدن تکرشتهی DNA متصل به بار و یک بخش شیشهای انجام میشود.
بهعقیدهی این محققان، این سیستم در ساخت سیستمهای «بر روی تراشه» همچون جابهجاکنندههای ملکولی، حسگرهای ملکولی و سیستمهای ارتباطی ملکولی کاربرد خواهد داشت چرا که این سیستم بهطور خودبهخودی قادر است بارگیری، انتقال و تخلیه انجام دهد و این کار را از طریق روند جفتشدن DNA و «موتورهای زیستی» انجام میدهد.با این ابداع، اولین سیستم نقل و انتقال ملکولی جهت ارتباطهای ملکولی ساخته شده است. ایدهی این افراد ساخت سیستم ارتباطی کنترلپذیر مبتنی بر علم بیوشیمی با استفاده از ارتباطهای سلول با سلول و سایر مکانیسمهای هدایت پیامهای زیستی است.
این تحقیق امکان ساخت ابزاری جهت جابهجایی ملکولهای خاص بهکمک DNA مصنوعی و موتورهای ملکولی مبتنی بر روندهای شیمیایی را نشان میدهد.
این موتورها بهطور معمول در عضلهها و سلولهای عصبی وجود داشته و از طریق تبدیل انرژی شیمیایی به انرژی مکانیکی عمل میکنند.
این سیستم انتقال ملکولی در پزشکی و سلامت کاربردهای گستردهای دارد بهعنوان مثال از آن میتوان جهت تشخیص بیماریها یا استرس از طریق آنالیز زیست ملکولهای یک قطره از بزاق یا خون بهکمک گوشیهای تلفن همراه دارای زیستتراشه استفاده کرد.
این سیستم نقل و انتقال ملکولی، درون زیست تراشه قرار گرفته و اطلاعات تولید شده بعد از آنالیز بیوشیمیایی از طریق گوشی همراه به یک متخصص فرستاده خواهد شد.
در نهایت از این فناوری جهت ارزیابی از راه دور وضعیت سلامتی یا انجام پزشکی پیشگیریپذیر و یا حتی کنترل وضعیت محیط زیست از جمله: ارزیابی وضعیت آب میتوان استفاده کرد.