دانشمندان هماکنون در حال انجام آزمایشهای بیشتری روی این ماده و در محدودهی طیفهای فروسرخ و میکروموج هستند تا از امکان چنین پدیدهای در این محدودههای طیفی نیز اطمینان حاصل کنند
گروهی از دانشمندان آمریکایی با استفاده از نانولولههای کربنی فوقالعاده بلند با قطر 8 تا 10 نانومتر و طول 500 تا 1000 میکرومتر که بهطور عمودی کنار هم قرار گرفته بودند، موفق به ساخت روکش نازکی با بازتاب بسیار ناچیز (045/0 درصد) شدند. به گزارش ایسنا، تا پیش از این، تاریکترین مادهی شناخته شده، آلیاژی از «نیکل» و «فسفر» بود که تنها 16/0 درصد نور فرودی را منعکس میکرد. اصولاً میزان جذب نور یک ماده به خواص ساختاری آن بستگی داشته و این مادهی جدید نیز از آن مستثنی نیست. تخلخل بالای ساختار این روکش (تنها سه تا پنج درصد مادهی پرکننده) در کنار پراکندگی تصادفی نور از سطح آن، موجب جذب بیشتر نور، کاهش بازتاب و ایجاد چنین خاصیت غیر انعکاسی فوقالعاده زیاد میشود؛ اما چنین ساختار متخلخلی استحکام مکانیکی زیادی ندارد و به همین دلیل باید با روکشهای نازکی پوشانده شود که تأثیری بر خاصیت جذبی آن نداشته باشند. این دانشمندان هماکنون در حال انجام آزمایشهای بیشتری روی این ماده و در محدودهی طیفهای فروسرخ و میکروموج هستند تا از امکان چنین پدیدهای در این محدودههای طیفی نیز اطمینان حاصل کنند. به نظر این محققان این ترکیب نانولولهای -که طبق آزمایشهای این دانشمندان تا دمای 1500 درجهی کلوین نیز یکپارچگی ساختار خود را حفظ میکندـ در آینده در پانلهای خورشیدی و نیز تبدیل فتوولتائیک حرارتی(TPV) کاربرد خواهد داشت. |