سیاه‌چاله‌ها رازهای سر به مُهر زیادی در خود دارند، ولی پژوهشگران مؤسسه نیلز بوهر، بین بقیه‌ی پژوهشگران نظریه‌های جدیدی را مطرح کردند که میتواند ویژگیها مختلفی از سیاه‌چاله ها را توضیح دهد. این پژوهش نشان می‌دهد که سیاه‌چاله‌‌ها ویژگی‌هایی دارند که دینامیک سیالات و جامدات را همزمان در خود دارد. سیاه چاله اجرام فوق‌العاده متراکمی هستند که کشش گرانشی بسیار قوی اطراف خود بوجود می‌آورند. هر چیزی حتی نور از اطرافشان عبور کند تحت تأثیر این پتانسیل گرانشی هم قرار خواهد گرفت. نیلز اوبرز استاد کیهانشناسی و ذرات بنیادی این مؤسسه می‌گوید:«ولی سیاه‌چاله‌ها آنقدرها هم سیاه نیستند. چون میدانیم تابش گسیل می‌کنند و این تابش نتیجه‌ی عملکرد ترمودینامیکی است.»

ابعاد چندگانه و رهیافت‌ها

پژوهشگران می‌دانند که سیاه‌چاله‌ها خیلی متراکم هستند ولی نمی‌دانند رفتار کوانتمی‌شان دقیقاً در چنین شرایطی چگونه است. نیل اوبرز روی مدل‌سازی نظری کار می‌کند که فیزیک سیاه‌چاله‌ها را به روش بهتری توصیف می‌کند. او توضیح می‌دهد که می‌توانید یک سیاه‌چاله را ذره در نظر بگیرید. یک ذره در اصل بُعد ندارد. نقطه است! اگر ذره یک بُعد اضافه داشته باشد، ریسمان می‌شود. اگر ریسمان بُعد اضافه داشته باشد، صفحه می‌شود. فیزیکدانان چنین موجودی را غشاء (Brane) می‌نامند که هعم ریشه‌ی غشاء سلولی در زیست است. اوبرز و دو دانشجوی دکترایش، جی آرماس و ژاکوب گاث توصیف جدیدی از فیزیک سیاه‌چاله‌ها براساس نظریه‌های غشاء دارند. آرماس می‌گوید:« غشاءهای سیاه اجرام هیدرودینامیکی هستند که ویژگی سیال دارند. حالا کشف کرده‌ایم که غشاء‌های سیاه ویژگی‌هایی دارند که جامدات را هم توصیف می‌کنند. شبیه مواد ناکشسان در حالت خمیده عمل می‌کنند.»

Jay Armas, Jakob Gath, Niels Obers. Black Branes as Piezoelectrics. Physical Review Letters, 2012; 109 (24) DOI: 10.1103/PhysRevLett.109.241101