محققانی در پژوهش خود از اسکنهای امآرآی(تصویرسازی تشدید مغناطیسی کارکردی) برای شناسایی بخشهایی از مغز که در زمان تفکر افراد در مورد اجسام خاص مانند اسب یا هویج فعال میشدند، پرداخته و سپس لیستی از مباحث مرتبط با این کلمات را بدست آوردند.
آنها همچنین از همان اسکنهای افامآرآی برای تعیین فعالیت مغزی مشترک با هر لغت، در هر موضوع استفاده کردند. برای مثال تفکرات مرتبط با اثاثیه با الگوهای مشابهی از کلمات مانند میز، نیمکت و صندلی اشتراک داشتند.
با تشخیص فعالیت اسکن مغزی مرتبط با موضوع خاص، دانشمندان توانستند تنها با نظر به فعالیت مغزی فرد به برونیابی تفکرات او بپردازند.
محققان این پژوهش را با اسکن مغزی شرکتکنندگان در سال 2008 انجام دادند که طی آن پس از نمایش یک تصویر و لغات پنج جسم در 12 مقوله، از افراد خواسته شد برای مدت سه ثانیه به تصویر سازی جسم بپردازند. پژوهشگران، در همین حال از فعالیت مغزی آنها اسکن آفامآرآی گرفتند.
دانشمندان دانشگاه پرینستون در مرحله بعدی از یک برنامه رایانهای برای فشرده کردن 3500 مقاله ویکیپدیا در مورد این اشیا پرداخته که به 40 طبقهبندی مرتبط با آنها منجر شد.
به گفته ماتیو بوتوینیک، دستگاههای خوانش مغزی میتواند ابتدا به افراد فلج کمک کند؛ اما تا آن زمان فاصله زیادی باقی مانده است.
از دیگر امیدهای این شیوه، استفاده از آن به عنوان جایگزین برای پردازش دستی لغات است؛ این در حالیست که به گفته بوتوینیک، اما مشکلاتی هم در این راه وجود دارد که از جمله آنها ساخت فناوری های اسکن مغزی قابل حمل بوده که افراد بتوانند دستان خود را از زحمت تایپ کردن خلاص کنند.
این پژوهش میتواند کاربریهای مناسبی برای کمک به افراد دچار معلولیت داشته باشد، برای آنهایی که اسکن مغزی میتواند افکار آنها را بهتر از تصاویر توضیح دهد.
این پژوهش به زودی در دنیا ایجاد می شود.