مدیرکل دفتر مراقبت در برابر آسیب‌های اجتماعی آموزش و پرورش گفت: در تدوین برنامه ششم توسعه، با توجه به موضوع پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی به ویژه در گروه نوجوانان، باید ملاک‌های آسیب‌شناسانه‌ مورد توجه قرار گیرد.

به گزارش مرکز اطلاع‌رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش به نقل از معاونت تربیت بدنی و سلامت، نادر منصورکیایی در خصوص چارچوب برنامه‌های پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی را در کشور، اظهار کرد: مروری بر تجارب برنامه‌ریزی‌های پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی در کشور نشان می‌دهد که به طور کلی می‌توانیم چهار رویکرد برنامه‌ریزی را در طی سال‌های گذشته مشخص کنیم.
منصورکیایی ادامه داد: اولین رویکرد، پیشگیری با تمرکز بر آموزش مهارت‌های زندگی، دومین رویکرد پیشگیری با تمرکز بر فعالیت‌های فرهنگی و ترویجی، سومین رویکرد پیشگیری با تمرکز بر مداخلات توانمندساز و چهارمین رویکرد پیشگیری با تمرکز بر مشارکت اجتماع‌محور است.
مدیرکل دفتر مراقبت در برابر آسیب‌های اجتماعی آموزش و پرورش با بیان اینکه هر کدام از این رویکردها با فراز و نشیب‌هایی روبه‌رو بوده است، تصریح کرد: به نظر می‌رسد، پیشگیری با رویکرد آموزش مهارت‌های زندگی و نیز رویکرد فرهنگی ـ ترویجی بیشتر در برنامه‌ریزی‌ها مورد توجه قرار می‌گیرند؛ در زمینه مشارکت‌های اجتماع‌محور نیز در برخی از محیط‌ها از جمله در سطح محلات و محیط‌های کار مورد توجه بوده است و در مدارس نیز این رویکرد در قالب طرحی با عنوان «مدارس مراقب» اجرا می‌شود.
وی در آسیب‌های حوزه پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی، خاطرنشان کرد ارزیابی توفیق طرح‌های قبل براساس شواهد و جمعیت تحت پوشش این طرح جزو ملاک‌های ارزش‌یابی برنامه‌ریزی در پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی محسوب می‌شود.
مدیرکل دفتر مراقبت در برابر آسیب‌های اجتماعی آموزش و پرورش افزود: اگر صرفاً به برنامه‌های پیشگیرانه و توانمندساز کفایت نماییم و عوامل مخاطره‌آمیز مورد کم توجهی قرار بگیرند و کاهش پیدا نکنند، در آن صورت نمی‌توانیم موفق شویم، یکی از راهکارهای مهم در این زمینه، استقرار نظام مراقبت اجتماعی است؛ به‌طوری که عوامل مخاطره‌آمیز و زمینه‌ساز از طریق مداخلات پیشگیرانه و حمایت‌های اجتماعی برای افراد در معرض خطر و پرخطر کاهش پیدا کرده و کنترل شوند.
منصورکیایی خاطرنشان کرد: آموزش‌ها و سایر فعالیت‌های پیشگیرانه باید دارای نقاط هدف معین باشند، به عنوان مثال نمی‌توان به تمام جمعیت مخاطب، مهارت‌های مشابهی را آموزش داد؛ هر گروه سنی به سطح متفاوتی از مهارت‌ها نیاز دارند که به همین دلیل نیز ممکن است به قالب برنامه‌ای متفاوتی نیاز باشد.
وی ادامه داد: اجرای برنامه‌های پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی لازم است هم از جهت مبانی نظری و هم از جهت روش شناختی از استانداردهای شناخته شده و کیفی در حوزه پیشگیری تبعیت نماید؛ برنامه‌های پیشگیری لازم است با همکاری خانواده‌ها، والدین و ذینفعان صورت گیرد؛ این مشارکت و همکاری هم از نظر تربیتی و اثربخشی آموزش‌های پیشگیرانه و هم برای هم‌افزایی ظرفیت‌ها برای مبارزه با آسیب‌های اجتماعی لازم است.
منصورکیایی افزود: برنامه‌ای می‌تواند موفق شود که ضمن برخورداری از استانداردهای کیفی، برای یک دوره زمانی معین اجرا شود و مقطعی نباشد تا میزان اثربخشی و کارایی آن مشخص شود.
مدیرکل دفتر مراقبت در برابر آسیب‌های اجتماعی آموزش و پرورش آمایش سرزمین را در پیشگیری ازآسیب‌های اجتماعی موثر خواند و افزود: این به این معناست که باید به ویژگی‌ها و مقتضیات متفاوت استان‌ها، شهرها و روستاها در برنامه‌ریزی و اجرای فعالیت‌های پیشگیرانه توجه کرد.
وی در خصوص تاثیرپذیری هر یک از ملاک‌های آسیب‌شناسی برنامه‌های پیشگیری، اظهار کرد: اول اینکه باید برنامه‌های پیشگیری را مبتنی‌بر شواهد کرد و آن را در سطح کشور گسترش داد؛ این موضوع هم شامل ارتقای استانداردهای برنامه‌های پیشگیرانه، هم توجه به تجارب موفق و هم وضعیت خطرپذیری یا ویژگی‌های آمایش سرزمین است.
منصوکیایی افزود: دوم اینکه نرخ پوشش برنامه‌های پیشگیری، به ویژه برنامه‌های آموزش رشد‌مدار، پیشگیری را افزایش می دهد و سوم اینکه به کاهش عوامل مخاطره‌آمیز و برنامه‌های مراقبت اجتماعی، در قالب خدمات مداخلات آموزشی، توانمندسازی و حمایت‌های اجتماعی، به ویژه برای کودکان و نوجوانان توجه کرد.