مصرف کودهای آلی مثل خاکبرگ در خاک مزرعه میتواند مقدار کربن ذخیره شده در این خاکها را افزایش داده و موجب کاهش چشمگیر گازهای گلخانهای شود. به گزارش شبکهی خبری «ساینس دیلی» (Sciencedaily) به نقل از مجلهی «مدیریت و پژوهشهای پساب» (Waste Management & Research) ذخیرهی کربن در خاک بهعنوان یکی از راههای مؤثر در جلوگیری از تغییر آب و هوا شناخته شده است که از طریق آن میتوان آزاد شدن گازهای گلخانهای را کاهش داد. تخمین زده میشود که استفاده از 20 درصد خاکهای اروپا بهعنوان مخزن کربن میتواند موجب کاهش 6/8 درصدی گازهای گلخانهای میشود. به گفتهی «انزو فائواینو» (Enzo Favoino)، پژوهشگر این تحقیق، افزایش 15 درصدی کربن آلی درخاکهای مزروعی در کشور ایتالیا، موجب کاهش مقدار مشابهی در کربن آزادشده در اتمسفر، از طریق مصرف سوختهای فسیلی در یک دورهی یکساله میشود. علاوه بر این، افزایش کربن آلی در خاک تأثیرهای دیگری در نگهداری گازهای گلخانهای در خاک دارد، مثل خمیرواری و نگهداری بهتر آب، تولید و استفادهی کمتر از کودهای معدنی و آفتکشها و کاهش «مونوکسید نیتروژن». این گزارش میافزاید: با این حال سرمایهگذاری برای اقدامهای مربوط به کاهش تغییر آب و هوا عمل سادهای نیست. این مسأله با این حقیقت پیچیدهتر میگردد که تکنیکهای کشاورزی صنعتی موجب کاهش کربن خاک و لذا کاهش ظرفیت آن برای عمل کردن بهعنوان مخزن کربن میشود. به گفتهی «انزو فائواینو» (Enzo Favoino)، این کاهش ظرفیت مخزن کربن دایمی نیست زیرا استفاده از کود آلی میتواند آن را جبران کند. کاربرد مادهی آلی (به هر شکلی) میتواند موجب بالا بردن ذخایر کربن آلی خاک و یا کاهش نرخ از دستدادن مواد آلی میشود. درهر دو حالت، مقدار کل مادهی آلی در خاکها بالاتر از هنگامی است که کود آلی استفاده نمیشود. اما محاسبهی ارزش این تکنیک برای سیاستگذاریهای مربوط به تغییر آب و هوا پیچیده است. برای مشخص کردن مزایا و معایب افزایش ذخیرهی کربن آلی در خاک، پژوهشگران این تحقیق با استفاده از مدلسازی مشخص کردند میزان کربن آلی خاکهایی که کود آلی دریافت میکنند: - 34/1 درصد بیش از خاکهای بدون اصلاح - و 31/1 درصد بیش از خاکهای اصلاح شده با کود شیمیایی است. این تفاوتها در زمینهی کربن خارج شده از خاک و میزان کربن وارد شده به اتمسفر اهمیت بسیاری دارد.
سطح و جو کره زمین بطور عمده توسط نور خورشید گرم میشود. بیشترین گستره نورخورشید که به زمین میرسد، در محدوده نور مرئی قرار دارد. از کل نور ورودی خورشید از تمام طول موجها ، حدود 50 درصد به سطح زمین میرسد. 20% بوسیله گازها (UV) بوسیله ازن و IR بهوسیلهی CO2 و H2O و قطرههای آب در هوا جذب میشود و 30% دیگر بهوسیلهی برف و یخ و آب و بدون آنکه جذب شود، منعکس شده به فضا بر میگردد.
زمین مانند هر جسم گرم دیگر ، انرژی منتشر میکند. انرژی منتشر شده از زمین نور زیر قرمز است که در گسترهی 4 تا 50µm قرار دارد. این ناحیه، زیر قرمز گرمایی نام دارد. بعضی از گازها در هوا میتوانند زیر قرمز گرمایی با طول موجهای خاصی را جذب کنند. بنابراین تمام زیر قرمز منتشر شده از سطح و جو زمین، مستقیماً به فضا باز نمیگردد و در فاصلهی کوتاهی پس از جذب آن بهوسیله مولکولهای معلق در هوا مانند CO2 بهصورت کاتورهای منتشر و مجدداً به سطح زمین هدایت و از نو جذب شده ، باعث گرم شدن بیشتر سطح زمین و هوا میشود.
|