هر روز احاطه آدم ها بر چیزهای ریز، بیشتر می شود. رفته رفته باکتری ها به مجموعه موجودات اهلی اضافه می شوند. گروهی از شیمی دان ها و بیوتکنولوژیست ها، توانسته اند با تلفیق باکتری های زنده و مدارهای الکترونیک، ابزاری با حساسیت بسیار بالا نسبت به رطوبت بسازند. شاید این وسیله که اولین نمونه کاربرد میکروارگانیسم ها در یک ابزار الکترونیکی است، نخستین گام برای ساخت یک رایانه بیولوژیکی هم باشد.
پژوهشگران دانشگاه نبراسکا، این وسیله را از یک تراشه سیلیکونی استاندارد که رویش الکترودهای طلایی نشانده اند ساخته اند. آن ها چند لایه باکتری باسیلوس سروس به این تراشه اضافه کردند. این باکتری ها به هم می چسبند و پل هایی بین این الکترودها به وجود می آورند. بعد تراشه را با محلولی حاوی ذرات 30 نانومتری طلا، شست وشو می دهند و تکه های ریز طلا به سطح باکتری ها چسبیدند و آن ها را به محیطی رسانا تبدیل کردند که می تواند جریان الکتریکی را بین الکترودها جابه جا کند. حالا وقتی رطوبت محیط افزایش پیدا کند باکتری ها با جذب مولکول های آب، کمی متورم می شوند. همان طور که با پف کردن کیک کشمشی، فاصله کشمش های روی سطحش زیاد می شود، تورم باکتری ها هم، ذرات ریز طلایی روی سطحشان را تا 2/0 نانومتر از هم دور می کند. این  جدایی اندک، پرش و انتقال الکترون ها بین ذرات طلا را سخت تر می کند. به این ترتیب، جریان عبوری از تراشه، کاهش می یابد و از روی مقدار این کاهش، می توان تغییر رطوبت را معلوم کرد. این تکنیک ساده و جالب، باعث شده که حساسیت ابزار جدید، در رطوبت های پایین، خیلی بیشتر از حسگرهای موجود باشد. یک تا 20 درصد افزایش رطوبت، جریان عبوری از وسیله را به بیست و پنج هزارم جریان اولیه می رساند، در حالی که این عدد در وسیله های الکترونیکی رایج فقط تا یک دهم می رسد.
حضور موجودات زنده در این فناوری، مشکلاتی ایجاد می کند. باید در طول فرایند ساخت تراشه، باکتری ها زنده و سالم بمانند تا مایع درونشان نشت نکند و شکلشان عوض نشود. البته باکتری ها تا دو روز بدون مواد معدنی زنده می مانند و این مسأله مشکل خاصی ایجاد نمی کند. وقتی وسیله ساخته شد، بعد از مرگ باکتری  ها هم می تواند به کارش ادامه بدهد.
سازندگان این ابزار امیدوارند که در آینده بتوان میکروارگانیسم  های بیشتر و پیچیده تری در ساخت وسایل الکترونیکی به کار برد و حتی روزی بشود از سیستم تولید انرژی باکتری ها برای تأمین نیروی این وسایل استفاده کرد. البته برای تحقق این آرزو، برداشتن یک گام دیگر ضروری است و آن شناخت و به کارگیری جنبه های فیزیولوژیکی باکتری ها است.