کشف عنصر شیمیایی یکصد و دوازدهم

عنصری فوق سنگین با رفتاری شبیه جیوه

دانشمندان با انجام آزمایش سنتز هسته‌ای توانستند دو عدد اتم از عنصر یکصد و دوازدهم را به‌دست آورند.
به گزارش سایت «انجمن شیمی امریکا» (American Chemical Society)، دانشمندان هم‌چنین فهمیدند که خواص شیمیایی عنصر فوق سنگین به‌دست‌امده شبیه «جیوه» است و بنابراین در جدول تناوبی باید بالای «جیوه» قرار گیرد.
بنابر این گزارش، به‌دلیل «اثر نسبیتی» (Relativistic Effect)، پیش‌بینی ساختارهای اوربیتال الکترون «آکتینیدهای واسطه» (Transactinid) بحث برانگیز است.
این اصطلاح به «انتقال انرژی» اطلاق می‌شود که ناشی از تأثیر شدت بالای بار مثبت هسته (ی این عنصر سنگین) بر روی الکترون‌هایی  است که دور هسته می‌چرخند.
نیروی ناشی از شدت بالای «بار مثبت هسته» می‌تواند آرایش اوربیتال‌های والانس اتم را تغییر دهد؛ بنابراین به‌ندرت می‌توان عنصری را در جدول تناوبی پیدا کرد که ساختار الکترونی عنصر یکصد و دوازدهم با خواص شیمیایی آن قابل مقایسه باشد.
در مورد عنصر یکصد و دوازدهم می‌توان گفت: با توجه به عدد اتمی آن، در گروه دوازدهم با عناصر «روی»، «کادمیم» و «جیوه» قرار دارد.
در گذشته محققان به‌طور تئوری نشان دادند که عنصر یکصد و دوازدهم باید رفتارهای شیمیایی عناصر گروه دوازده را از خود نشان دهد؛ اگرچه دیگر تحقیقات پیش‌بینی کردند که عنصر یکصد و دوازدهم باید رفتاری شبیه «گازهای نجیب» (بی اثر) گروه هجدهم مثل: «رادون» داشته باشد.
در حال حاضر گروهی بیست و پنج نفره از محققانی از کشورهای سوئیس، روسیه و لهستان گزارش داده‌اند «آکتینیدهای واسطه» (Transactinide) رفتاری مشابه «جیوه» در گروه دوازدهم از خود نشان می‌دهند. این گزارش از مقایسه‌ی مستقیم و تجربی «فراریت» و «کشش سطحی» عنصر یکصد و دوازدهم با «جیوه» و «رادون» به‌دست آمده است.
دو اتم از عنصر یکصد و دوازدهم توسط «رابرت ایچلر» (Robert Eichler) از مؤسسه‌ی «پائول شریر» (Paul Scherrer) واقع در شهر «ویلیژن» (Villigen) در کشور سوئیس و همکارانش از مؤسسه‌ی «تحقیقات هسته‌ای» (Joint Institute For Nuclear Research) واقع در شهر «دوبنا» (Dubna) در کشور روسیه به‌دست آمد.
این گروه تحقیقاتی برای این منظور، باریکه‌ای از ذرات «کلسیم» (با عدد اتمی 48) (Ca) را به «پلاتونیوم» (با عدد اتمی 242) (Pu) - که در «نئودیمیوم اکسید» (Nd2O3) معلق بود - ساطع کردند؛ همان‌گونه که هسته‌ی رادیواکتیوهای «رادون» و «جیوه» تولید می‌شوند.
بدین‌ترتیب ذرات عنصر یکصد و دوازدهم به‌دست آمده در جریانی از گاز به‌سمت آشکارسازهایی با پوشش طلا و تحت‌شرایط دمایی کنترل شده هدایت می‌شوند.
گروه تحقیقاتی کشف کردند از آن‌جایی که این عنصر «نرم» و «فرار» است و به‌راحتی با طلا پیوند برقرار می‌کند شباهت بیش‌تری به «جیوه» دارد تا «رادون».
فقط با کشف دو اتم «آکتینید واسطه» معلوم نیست که بتوان مایعی پایدار شبیه «جیوه» ایجاد کرد.
گروه  تحقیقاتی اضافه کردند که «طول عمر» این دو اتم نسبتاً طولانی است (چند ثانیه در مقایسه با بقیه‌ی اتم‌ها که کم‌تر از یک ثانیه است).
این امر شاهدی است بر وجود «منطقه‌ی استحکام» در نمودار هسته‌ی اتم‌ها است. این منطقه هسته‌های فوق‌سنگین را نیز شامل می‌شود؛ بنابراین پیش‌بینی می‌شود این اتم به‌طور خاصی «پایدار» باشد.

تنها دو اتم یکصد و دوازدهم برای «رابرت ایچلر»
 (Robert Eichler) (سمت چپ) و «روگارد درسلر»
 (Rugard Dressler) (سمت راست)
از مؤسسه‌ی «پائول شریر»
 (Paul Scherrer) برای نشان دادن خواص شیمیایی «آکتینیدهای واسطه» کافی بود