«آنس سيف‌اله كوتيل»
دارنده‌ي مدال طلاي المپياد جهاني زيست‌شناسي:
موفقيت تصادفي نيست
 بلكه نيازمند از دست دادن برخي چيزها است

در قسمت اول، ضمن ارائه‌ي مقدمه‌اي براي آشنايي با المپياد جهاني زيست‌شناسي از تاريخچه و برنامه‌ي برگزاري هفدهمين دوره‌ي آن صحبت شده با تيم‌هاي ملي ايران و هند آشنا مي‌شويم. ضمناً مصاحبه‌اي كوتاه با يكي از برندگان مدال طلاي المپياد ملي هند ارائه خواهد شد.

در اين قسمت، از برنامه‌ي برگزاري هفدهمين دوره‌ي المپياد جهاني زيست‌شناسي آشنا شده، با دانش‌اموزي‌ از كشور تركيه و دارنده‌ي مدال طلاي المپياد جهاني زيست‌شناسي در سال 2006 در آرژانتين هم‌چنين پدر و مادرش مصاحبه‌اي خواهيم داشت.

برنامه‌ي برگزاري هفدهمين المپياد جهاني زيست‌شناسي در سال 2006 در آرژانتين در جدول 3 ارائه شده است.

مراسم استقبال از تيم ملي تركيه  در فرودگاه آنكارا

آشنايي با تيم ملي تركيه

تيم ملي تركيه در المپياد جهاني زيست‌شناسي در سال 2006 در آرژانتين از چهار نفر به‌اسامي ذيل تشكيل شده بود:

- «آنس سيف‌اله كوتيل» (Enes Seyfullah Kotil)
- «عاصم زليها ارگان» (Ecem Zeliha Ergun)
- «آلپ بوگرا باسات» (Alp Bugra Basat)
- «گوزده تونسر» (Gozde Tuncer)

در اين دوره از مسابقه‌ها، «آنس سيف‌اله كوتيل» (Enes Seyfullah Kotil) با رتبه‌ي 20 موفق به كسب مدال طلا شد. هم‌چنين «عاصم زليها ارگان» (Ecem Zeliha Ergun) با رتبه‌ي 53 نقره گرفت و «آلپ بوگرا باسات» (Alp Bugra Basat) و «گوزده تونسر» (Gozde Tuncer) با رتبه‌هاي 62 و 67 صاحب گردن‌اويز برنز شدند

«آنس سيف‌اله كوتيل» (Enes Seyfullah Kotil) يكي از شركت‌كنندگان در المپياد جهاني زيست‌شناسي در سال 2006 در آرژانتين از كشور تركيه است. وي با كسب امتياز 0853521/113 و 4/125 در بخش‌هاي عملي و تئوري با رتبه‌ي 20 موفق به كسب مدال طلا شد.

خبرگزاري «زمان» وابسته به كشور تركيه مصاحبه‌اي را با وي و پدر و مادرش ترتيب داده است كه توجه شما را به آن جلب مي‌كنيم.

اينجانب «آنس سيف‌اله كوتيل» (Enes Seyfullah Kotil) هستم. شش پايه‌ي اول دوران تحصيل را در مدارس تركيه گذراندم. سپس به‌علت فعاليت‌هاي تجاري خانواده، پايه‌هاي هفتم و هشتم را در مدارس امريكا درس خواندم.

«بله در المپياد رياضي منطقه‌اي در نيويورك شر كت كرده و رتبه‌ي سوم را بدست آورده‌ام. بايد خاطر نشان كنم كه شركت در رقابت‌ها – كه به‌زبان انگليسي برگزار مي‌شد – باعث شد كه براي شركت در المپياد جهاني آمادگي بيش‌تري داشته باشم؛ بدين‌ترتيب خواندن كتاب‌هاي ترجمه‌شده برايم بسيار ساده‌ است.

به‌نظر من براي فوق‌العاده بودن و موفقيت دانستن زبان انگليسي لازم است كه خوشبختانه از آن بهره‌مند هستم. مطالعه‌ي متون انگليسي با نگاه دايمي به فرهنگ لغت بسيار مشكل است

در سال اول تحصيل در مدرسه در تعطيل‌هاي تابستاني به منزل برنمي‌گشتم! معمولاً بازي فوتبال و رفتن به كافي‌نت‌ها براي نوجوانان لذت‌بخش است اما هرگز فوتبال بازي نكردم تا اين‌كه در مرحله‌ي اول آزمون المپياد شركت كردم.

هم‌چنين هرگز به كافي‌نت‌ها مراجعه نداشته‌ام. لازم است براي رسيدن به موفقيت از خيلي چيزها بگذريد. معمولاً پنج ساعت و گاهي اوقات شش ساعت در روز مي‌خوابم.

مي‌خواهم در المپياد جهاني سال بعد نيز شركت كنم! دوست دارم در دانشگاهي در امريكا ادامه‌ي تحصيل بدهم. هدفم آن است كه دانشمندي باشم به‌گونه‌اي كه بتوانم همه‌ي علوم را بياموزم!! اگر حداقل بتوانم زيست‌شناسي را تدريس كنم برايم كافي است.

هرقدر انسان بيش‌تر بداند بيش‌تر مي‌تواند توضيح داده و به چيزهاي جديدتري دسترسي پيدا كند.

90 درصد از اطلاعات مربوط به آموزش‌هاي دانشگاهي پايين‌تر از سطح دكترا را براي آمادگي شركت در المپيادها مي‌آموزيم.

تمام علوم در دنيا مي‌تواند با برنامه‌اي سخت‌گيرانه‌تر آموزش داده شود. دكتر شدن براي من هدفي كوچك است. مجبورم كه بيش‌تر مطالعه كنم تا يك دانشمند شوم. به‌نظر من بايد بچه‌ها را با علوم حتي در مقطع ابتدايي آشنا كرد.

اگر شخصي بخواهد موفق باشد نياز به برنامه‌ريزي آموزشي براي دانشمند شدن دارد. اين نوع برنامه‌ريزي را از پدرم آموخته‌ام. وقتي كودكي كوچك بودم عادت داشتم ميليون‌ها سؤال از پدرم بپرسم.

پدرم به‌دقت به سؤال‌هايم جواب مي‌داد بدون آن‌كه عصباني شود. اگرچه حرف‌هاي او را به‌طور كامل درك نمي‌كردم ولي از روش وي براي توضيح مسائل لذت مي‌بردم.

اگر شخصي به مثال‌هاي زنده نياز داشته باشد اين مثال خوبي براي وي است كه او را بسيار تحت‌تأثير قرار مي‌دهد.

از بچگي آرزو داشتم كه يك دانشمند باشم. خانواده‌ام تأثير زيادي بر من داشته‌اند.

«تميل كوتيل» (Temel Kotil) پدر «آنس سيف‌اله كوتيل» (Enes Seyfullah Kotil) استاديار دانشگاه است. وي تا سال 2001 در دانشكده‌ي هوا، فضاي دانشگاه فني استانبول (Istanbul Technical University) تدريس مي‌كرد.

سپس عازم دانشگاه «ايليونز» در امريكا شد و به‌عنوان استاد مهمان به‌تدريس مشغول شد. هم‌اكنون مدير امور عمومي خطوط هوايي تركيه (THY) است.

دو سالي كه «آنس» در مدارس امريكا درس خواند به وي كمك زيادي كرد. سيستم آموزشي امريكا از سيستم آموزشي تركيه متفاوت است.

سيستم آموزشي امريكا براساس خلاقيت و پيشرفت افراد بنا نهاده شده است؛ در حالي كه در تركيه، حافظه حرف اول را مي‌زند.

«آنس» تازه از تركيه آمده است. انگليسي را خيلي خوب بلد نيست. وي بچه‌اي باهوش، سخت‌كوش و در عين حال شيطان است.

وي در مدرسه‌ي خيلي خوبي در منطقه‌ي «اوربانا» (از مناطق نيويورك امريكا)‌ در پايه‌ي تحصيلي هفتم درس مي‌خواند. اگرچه انگليسي را خوب بلد نيست ولي موفق است.

مدرسه‌ي وي روزي يك‌ساعت فعاليت‌هايي را براي كسب مهارت‌هاي عملي شامل: نجاري براي دانش‌اموزان در نظر گرفته است.

دروس پايه‌ي تحصيلي با توجه به سن و سال و زمينه‌ي قبلي آموزشي «آنس» در تركيه بسيار سخت به‌نظر مي‌رسد ولي وي در اين زمينه كاملاً موفق است.

به‌نظر من موفق شدن در آزمون المپياد جهاني زيست‌شناسي كليدي است براي ادامه‌ي مسير موفقيت‌هاي ديگر فرزندم. يك دانش‌اموز موفق اگر بخواهد مي‌تواند درس‌هايي را از افراد در پايه‌هاي تحصيلي بالاتر بياموزد.

«آنس» درس‌هايي از زيست‌شناسي را از دانشمندي در دبيرستان و در پايه‌ي هشتم آموخت؛ بنابراين هر دو عاشق زيست‌شناسي هستند و در اين درس‌ها موفق هستند.

معلم «آنس» به‌نام «ظفر زنگين» (Zafar Zengin) نقش بسياري در موفقيت فرزندم داشته است و در دوره‌اي كه فرزندم دانش‌اموز وي بود با معلمش دوست و رفيق شده بود؛ به‌طوري كه وقتي «آنس» با مشكل مواجه مي‌شد از معلمش كمك مي‌گرفتند.

  

 

مصاحبه با مادر «آنس سيف‌اله كوتيل» (Enes Seyfullah Kotil)

در ادامه، خبرنگار «خبرگزاري زمان» با «رمزي» (Remziye) مادر «آنس» گفتگويي ترتيب داده است كه خواندن آن خالي از لطف نيست.

«آنس» بچه‌اي سخت‌كوش بود به‌گونه‌اي كه وقتي تنها كودكي كوچك بود هرگز با درس‌هاي مدرسه مشكل نداشت اگرچه خيلي به مطالعه نمي‌پرداخت.

بچه‌هاي موفق و سخت‌كوش بايد به‌دنبال فعاليت‌هاي مفيد براي خودشان باشند تا اين‌كه پاي تلويزيون نشسته و يا خود را مشغول بازي‌هاي كامپيوتري نمايند. بايد انرژي آنان به يك هدف مشخص متمركز شود.

اگر بچه‌اي خيلي شيطنت كند پدر و مادرش بايد به‌دنبال هدفي باشند كه توجه وي را به خود جلب مي‌كند.

اما بعد از اجراي اين فرايند بايد شاهد نتيجه‌ي مثبت آن نيز باشند. مثلاً: وقتي «آنس» در پايه‌ي سوم تحصيلي به نقاشي مشغول مي‌شد آرام مي‌شد. «بايال» (Bial) برادر بزرگ‌تر «آنس» دانش‌اموز سال سوم دبيرستان است و خواهرش در پايه‌ي ششم دبستان درس مي‌خواند. اين روشي است كه در مورد همه‌ي بچه‌هايم به‌كار مي‌برم.

دوست دارم فرزندانم به‌دنبال اهداف والايي بوده و به آن دست يابند. من آن‌ها را به آرام نشستن عادت نداده‌ام در حالي كه مي‌توانند شلوغ كنند. البته در بعضي روزهاي خاص آنان را وادار مي‌كنم لباس‌هاي مرتبي بپوشند و بر روي صندلي نشسته و با آنان صحبت مي‌كنم. عادت دارم از آنان سؤال‌هايي نظير موارد ذيل بپرسم:

- دوست داريد چگونه زندگي كنيد؟
- دوست داريد پدر و مادرتان چگونه با شما رفتار كنند؟

حتي قبل از آن‌كه ياد خواندن را بگيرند برايشان كتاب مي‌خواندم. وقتي «آنس» در پايه‌ي اول تحصيلي بود نمي‌توانستم وي را به نوشتن وادار كنم. بنابراين عادت داشتيم با هم بنويسيم. وي را به‌سمت بازي‌هاي كامپيوتري هدايت مي‌كردم؛ او در اين زمينه خيلي فعال بود و اين تنها اشتباه من راجع به وي محسوب مي‌شد! آرزو داشتم اجازه نمي‌دادم كه وي در مقابل كامپيوتر بنشيند.

در عين حال وي از خواندن خوشش نمي‌آمد. بنابراين عادت داشتم در حالي كه وي مشغول بازي‌هاي كامپيوتري است برايش كتاب بخوانم تا او را وادار كنم كه به مطالب كتاب گوش فرا دهد.

ü اگر شخصي بخواهد موفق باشد نياز به برنامه‌ريزي آموزشي براي دانشمند شدن دارد.

 ü از بچگي آرزو داشتم كه
 يك دانشمند باشم.

ü به‌نظر من موفق شدن در آزمون المپياد جهاني زيست‌شناسي كليدي است براي ادامه‌ي مسير موفقيت‌هاي ديگر دانش‌اموزان.

ü يك دانش‌اموز موفق اگر بخواهد مي‌تواند درس‌هايي را از افراد در پايه‌هاي تحصيلي بالاتر بياموزد.

ü بايد انرژي بچه‌هاي موفق و سخت‌كوش به يك هدف مشخص متمركز شود.

ü اگر بچه‌اي خيلي شيطنت كند پدر و مادرش بايد به‌دنبال هدفي باشند كه توجه وي را به خود
جلب مي‌كند.