جمعی از شیمیدانان و مهندسان «دانشگاه دوک»، با استفاده از آنزیم‌های به‌دست‌آمده از باکتری‌های «ایکولی» (E. Coli) توانستند به‌دقتی تا چند صد برابر بیش‌تر از روش‌های مرسوم «نانو مهرزنی» دست‌ یافته و به‌کمک آن، میکروابزارهایی مانند آزمایشگاه روی تراشه را بسازند و نقش‌هایی به‌دقت یک نانومتر ایجاد کنند.

به‌گزارش سایت ستاد ویژه‌ی توسعه‌ی فناوری‌های نانو به‌نقل از سایت «نانو ورک» (Nano Werk) به‌نقل از مجله‌ی «شیمی آلی» (Journal of Organic Chemistry)، در این شیوه‌ی جدید برخلاف روش‌های مرسوم «مهرزنی» - که استفاده از زیست‌مولکول‌ها به‌عنوان جوهر و پخش آن روی سطح نمونه موجب می‌شد تا نتوان به‌دقتی بیش از صد نانومتر رسید - با حذف جوهر مهرزنی می‌توان به‌دقتی حتی تا دو نانومتر دست یافت.

آن‌ها به‌جای جوهر مهرهای مرسوم، یک کاتالیزور زیستی «آنزیم اکسونوکلیس» به‌دست‌آمده از باکتری «ایکولی» (E. Coli) را به‌همراه یک رشته از «اسیدهای آمینه»، روی این مهر قرار داده و با استفاده از آن روی سطحی از طلا - که دارای روکش یکنواختی از مولکول‌های تک‌رشته‌ای «دی. ان. ای.» (DNA) با اتصالات فلورسنت که مشاهده‌ی آن را زیر میکروسکوپ امکان‌پذیر می‌ساخت - نقش دلخواه را به‌صورت نقطه‌هایی بسیار ریز روی نمونه ایجاد کردند.

به این ترتیب چه این مهر پس از مدت کوتاهی برداشته شود یا این‌که چند روز روی نمونه باقی بماند هیچ تغییری در الگوهای ایجادشده به‌وجود نمی‌آید.

نکته‌ی دیگر در این روش، امکان استفاده‌ی مجدد از همان مولکول کاتالیزوری معلق است زیرا آنزیم‌ها پس از استفاده‌های مکرر خراب شده و می‌توان به‌آسانی آنزیم‌های قدیمی را شسته و آنزیم‌های جدید را به جای آن‌ها قرار داد.

«رابرت کلارک» (Robert Clark)

گفتنی است سرمایه‌گذاری این تحقیق توسط «بنیاد ملی علوم امریکا» (NSF) انجام شده است.