نام «شيمي آلي» از اين مفهوم اوليه كه اجسام داراي منشأ گياهي يا حيواني (اجسام آلي) با اجسام داراي منشأ كاني (اجسام غيرآلي) تفاوت دارد، سرچشمه مي‌گيرد. ولي در اواسط سده‌ي نوزدهم اين فكر كه فقط موجودات زنده مي‌توانند اجسام آلي را سنتز كنند به‌تدريج كاهش يافت. امروزه نه‌تنها تعداد زيادي از محصولات طبيعي در آزمايشگاه سنتز شده‌اند بلكه تعداد بي‌شماري از مواد وابسته به آن‌ها نيز ساخته شده‌اند كه در طبيعت يافت نمي‌شوند. كليه‌ي اين مواد حاوي كربن‌اند. از آن‌جايي كه نام «شيمي آلي» تقسيم‌بندي مناسبي از شيمي را بيان مي‌كند اين اصطلاح محفوظ مانده است ولي امروزه معمولاً آن را به‌عنوان «شيمي كربن و تركيبات آن» تعريف مي‌كنند. با وجود اين چون تعدادي از تركيبات كربن (مانند: كربنات‌ها، كاربيدها و سيانيدها) به‌طور سنتي به‌عنوان تركيبات معدني طبقه‌بندي شده‌اند احتمالاً بهتر است كه «شيمي آلي» به‌عنوان شيمي «هيدروكربن‌ها» (تركيب‌هايي كه فقط «كربن» و «هيدروژن» دارند) و مشتقات آن‌ها تعريف شوند. |