ارتباطات آنالوگ VGA
به اين علت كه بيشتر مانيتورهاي CRT نياز به سيگنال اطلاعات به صورت آنالوگ دارند (موج يا سيگنال‌هاي الكترونيكي پايدار ) و نه به صورت ديجيتال ، آنها معمولاً از ارتباطات آنالوگي استفاده مي‌كنند، هرچند كه كامپيوترها به صورت ديجيتالي كار مي كنند.  آداپتور ويدئويي يك كارت توسعه يا يك قطعه‌اي است كه توانايي تبديل اطلاعات نمايشي روي يك سيگنال كه به مانيتور فرستاده مي‌شود را فراهم مي‌كند. به اين قطعه كارت گرافيك، كارت ويدئو و يا آداپتور گرافيكي نيز مي‌گويند
زماني كه اطلاعات نمايشي به فرم آنالوگ باشند، از طريق كابل VGA  به مانيتور فرستاده مي شوند. كابل  به پشت كامپيوتر به اتصال‌دهنده آنالوگ كه به آنها اتصال دهنده D-sub نيز مي گويند، وصل مي‌شود كه داراي 15 پين(جايگاه) در 3 رديف است.

اتصال‌دهنده VGA 3 رديف جداگانه براي سيگنال‌هاي قرمز، سبز و آبي دارد و دو خط براي سيگنال همزمان افقي و عمودي. در تلويزيون‌هاي معمولي، تمامي اين سيگنال‌ها در يك سيگنال ويدئويي مركب تركيب شده اند. جداسازي سيگنال‌ها دليلي است كه مانيتورهاي كامپيوتري كامپيوتري مي‌توانند تعداد خيلي بيشتري از  پيكسل‌ها را نسبت به تلويزيون نشان مي‌دهند.
از آنجا كه اتصال‌دهنده VGA (آنالوگ)، از مانيتورهاي ديجيتالي پشتيباني نمي‌كنند، استاندارد رابط ديجيتالي ويدئو(DVI)  توسعه داده شد.

اتصال DVI
DVI داده‌ها را از كامپيوتر به مانيتور ديجيتال نكه مي‌دارد و ديگر نيازي به  تبديل داده ها از دبجبتال به آنالوگ نيست. مانيتورهاي LCD به صورت ديجيتالي كار مي‌كنند و فرمت DVI را پشتيباني مي‌كنند (هرچند كه بعضي اطلاعات آنالوگ را نيز پشتيباني مي‌كنند و بعد آن را به ديجيتال مي‌كند). سيگنال ديجيتالي كيفيت تصوير بهتري نسبت به  به تكنولوژي آنالوگ دارد، اگرچه در طول سال‌ها تكنولوژي پردازش سيگنال آنالوگ پيشرفت كرده و تفاوت در كيفيت خيلي كم شده است.

مشخصات DVI بر اساس انتقال حداقل تفاوت سيگنالي و تصوير سيليكوني است و رابط ديجيتالي با سرعت بالا را فراهم مي‌كند. انتقال دهنده روي آداپتور ويدئو اطلاعات ديجيتالي را به گيرنده مانيتور مي‌فرستد. TMDS سيگنال را از آداپتور ويدئو دريافت مي‌كند و در رابطه با رزولوشن و ميزان دوباره‌سازي بر اساس تنظيمات مانيتور تصميم مي‌گيرد و  سپس سيگنال را در پهناي باند رد دسترس پخش مي‌كندتا انتقال داده از كامپيوتر به مانيتور بهينه باشد.
كابل DVI مي‌توانند كابل تك لينكي باشند كه تنها از يك انتقال دهنده TMDS استفاده مي‌كند يا يك كابل دو‌ لينكي با دو انتقال دهنده باشند. كابل DVI دو‌ لينكيمي‌تواند ارتباطات را در سطح تصوير 1080x1920   را پشتيباني كندو كابل DVI دو لينكي مي‌توانند تا تصوير 1536x2048 را پشتيباني كند.

دو نوع اصلي از ارتباطات DVI وجود دارد :
• DVIديجيتالي (DVI-d)  كه فقط فرمت ديجيتال را پشتيباني مي‌كند. نياز به به آداپتور ويدئويي با ارتباطات ويدئويي با ارتباطات DVI-d و يك مانيتور با ورودي DVI-d دارد. اتصال دهنده شامل 24 پين(جايگاه) در 3 رديف براي دو لينكي دارد و 18 پيد براي تك لينكي دارد.
• DVIيكپارچه(DVI-I) هم اتصالات آنالوگ و هم ديجيتال را پشتيباني مي‌كند كه اين امكان را به شما مي‌دهد هم به مانيتورهاي ديجيتالي و هم آنالوگي متصل شويد. علاوه بر اين DVI-I 4 پين(جايگاه) اضافي براي سيگنال‌هاي آنالوگ دارد.

اتصال DVI-d فقط سيگنال‌هاي ديجيتالي را حمل مي‌كند اما DVI-I  4 پين اضافي براي توانايي ارتباطات آنالوگي دارد.  هر دو اتصال  بسته به نيازمندي‌هاي نمايشي مي‌توانند تك لينكي با دو لينكي باشند.

اگر شما مانيتوري با اتصال DVI خريداري كرديد، اطمينان حاصل كنيدكه شما آداپتور ويدئويي با اتصال DVI-d يا

DVI-I داريد. اگر آداپتور ويدئويي شما فقط قابليت با اتصال آنالوگ (VGA) دا دارد، بايد به دنبال مانيتوري باشيد كه فرمت آنالوگ را پشتيباني كند.
 
عمق رنگ
حالت نمايشي كه  توسط كارت گرافيك شما پشتيباني مي‌شود و ظرفيت رنگ مانيتور با هم تصميم مي‌گيرند كه چه تعداد رنگ بايد نمايش داده شوند. براي مثال، نمايشگري كه  با حالت SVGA (VGA پيشرفته) كار مي‌كند مي تواند بيشتر از 16،777،216 رنگ را نشان دهد (حدود 8/16 ميليون رنگ) زيرا مي تواند 24 بيت را براي شرح پيكسل ا پردازش كند. تعداد بيت هايي كه براي شرح يك پيكسل استفاده مي‌شوند را عمق بيت پيكسل مي گويند.
با عمق 24بيتي، 8 بيت به هر يك از 3 رنگ اصلي قرمز، سبز و آبي. اين عمق رنگ را  همچنين رنگ هاي اوليه  نيز مي گويند، زيرا مي‌توانند 10،000،000 رنگ را كه قابل رويت توسط چشم انسان است را توليد كنند. نمايشگر 16 بيتي مي‌تواند 651536 رنگ توليد كند.
عمق بيتي رنگ اشاره به تعداد بيت‌هاي مورد استفاده براي شرح رنگ پيكسل دارد. عمق بيتي درباره تعداد رنگ‌هايي كه مي‌توانند در يك زمان خاص نمايش داده شوند تصميم گيري ‌مي‌كنند.. با توجه به جدول زير متوجه تفاوت در تعداد رنگ هايي كه عمق بيتي مي‌تواند توليد كند مي شويد.

ضرورتاً، 24 بيت براي رنگ استفاده مي‌شود، 8 بيت بقيه به عنوان لايه هاي جداگانه كننده‌ي سطوح وضوح در تصوير يا شكل بكار مي‌روند.