زنگ تفریح شماره 145
یکپارچه‌سازی داده‌ها
شاید گوش دادن به بحث‌های تکنیک‌های IT شبیه شنیدن مکالمه‌ای به زبان خارجی به نظر بیاید اما با اینکه IT شبیه زبانی غیرقابل نفوذ به نظر می‌رسد اما برای تصمیم‌گیری در زمینه‌های تجاری و سازماندهی خیلی مهم و حیاتی است و یکی از جنبه‌های مهم آن یکپارچه سازی داده است.
به نظر یکپارچه‌سازی داده شبیه یک ایده ساده است زیرا بیشتر سازمان‌ها اطلاعات را روی پایگاه داده‌های چندگانه‌ای ذخیره می‌کنند و نیازمند راهی هستند که داده‌ها را از منابع مختلف بازیابی و متحد کنند. برای مثال تصور کنید یک شرکت الکترونیکی قصد دارد موبایل جدیدی را به بازار عرضه کند. بخش بازاریابی این شرکت نیاز دارد اطلاعات مشتریان را از پایگاه داده‌های قسمت فروش بازیابی کند و آن‌را با داده‌های قسمت محصول مقایسه کند تا بتواند لیستی از اهداف فروش را تشکیل دهد. یک سیستم یکپارچه سازی خوب این اجاره را به سیستم بازاریابی می‌دهد که به داده‌های هر دو منبع در یک روش یکپارچه که اطلاعاتی که در تخقیق به کار نمی‌آید را کنار می‌گذارد، دسترسی داشته باشد.
|
در حقیقت، یکپارچه سازی داده‌ها نظم و قانونی پیچیده دارد. یک روش کلی برای یکپارچه سازی داده‌ها وجود ندارد و بیشتر تکنیک‌های پیشرفته IT که در این زمینه استفاده می‌شود هنوز در حال رشد و توسعه است. بعضی از روش‌های یکپارچه سازی داده‌ها شاید نسبت به بقیه روش‌ها بهتر کار می‌کنند، انتخاب روش برای یکپارچه سازی داده‌ها بسته به نیازهای هر سازمان متفاوت است به همین منظور نگاهی به استراتژی‌های اصلی پیشرفته IT برای یکپارچه سازی منابع مختلف اطلاعاتی می‌اندازیم و کمی وارد دنیای مدیریت پایگاه داده‌ها می‌شویم.
|
 |
پایه و اساس یکپارچه سازی داده‌ها
یکپارچه سازی داده‌ها اصولاً بر پایگاه داده‌ها متمرکز است. یک پایگاه داده‌ها مجموعه‌ای سازماندهی شده از داده‌هاست که شبیه سیستم فایل است که یک ساختار منظم برای فایل‌هاست که دسترسی به آن‌ها را راحت می‌کند.
راه‌های مختلفی برای طبقه‌بندی داده‌ها وجود دارد. بعضی‌ها ترجیح می‌دهند که داده‌ها را بر اساس نوع داده و انبار پایگاه داده‌ها دسته بندی کنند که در این پایگاه داده مدیا تقسیم‌بندی کنید که در این پایگاه داده اطلاعات شامل ویدئو و فایل‌های صوتی ذخیره می‌شوند.
روش دیگری برمبنای چگونگی سازماندهی داده‌ها وجود دارد. مدیریت سازماندهی پایگاه اسکیم نامیده می‌شود. یک تکنیک رایج سازماندهی این است که از جداولی برای نشان دادن ارتباط میان نقطه‌های مختلف داده‌ها استفاده می‌شود که در این جداول، ستون‌ها طبقه‌بندی داده‌ها را مشخص می‌کند و سطرها رکوردها هستند. پایگاه داده‌ای که از این روش استفاده می‌کند را پایگاه داده‌ی رابطه‌ای می‌گویند.
|
|
پایگاه داده‌ی شیءگرا از روش دیگری برای سازماندهی داده‌ها استفاده می‌کند. زبان برنامه نویسی شیءگرا با برنامه نویسی سنتی که از الگویی از داده‌های دریافتی پیروی می‌کند تا ساختارهایی را تنظیم کند و سپس خروجی را تولید می‌کند متفاوت است، برنامه نویسی شیءگرا به تعریف داده‌ها به عنوان یک شیء تمرکز می‌کند و سپس ارتباط انواع مختلف اشیاء و تعامل آن‌ها را در نظر قرار می‌دهد. برای ساخت پایگاه داده‌ای شیءگرا، ابتدا باید تمام اشیایی که قرار است در پایگاه داده ذخیره شود را تعریف کنید. سپس باید روشی که طبق آن هر شیء باید با اشیاء دیگر در پایگاه داده مرتبط باشد را تعریف کنید.
|
برای تعریف یک کلاس باید مشخص کنید که به این کار متد می‌گویند. اشیاء می‌توانند با دیگر اشیاء با رابط کاربری که به آن پیام می‌گویند ارتباط برقرار کند.
با یک مثال درک این مطلب آسانتر خواهد شد؛
فرض کنید شما دارید یک پایگاه داده می‌سازید که شامل انواع ورزش‌هاست. شما تصمیم می‌گیرید ابتدا با تعریف تیم‌های تنیس شروع کنید . ابتدا تیم تنیس را تعریف می‌کنید و کلاسی تحت این عنوان می‌سازید و بدین صورت تیم تنیس مازندران می‌تواند شیء‌ای از کلاس تنیس باشد و به این ترتیب می‌توانید کلاس‌هایی برای بسکتبال، فوتبال، شنا و ... تعریف کنید.
بدون در نظر گرفتن نحوه سازماندهی داده‌ها، برای دستیابی به اطلاعات باید از کوئری(Query) استفاده کنید. یک کوئری تنها درخواستی برای اطلاعات است. افراد و برنامه‌های کاربردی می‌توانند به پایگاه داده‌ها کوئری بزنند و پایگاه داده‌ها هم با توجه به پارامترهای درخواستی کوئری، اطلاعات را می‌فرستد. کوئری به زبان SQL (زبان ساختار کوئری) نوشته می‌شوند. شما هر بار که از موتور جستجو استفاده می‌کنید در واقع عبارت شما به عنوان پارامتری در یک کوئری برای جستجو به پایگاه داده فرستاده می‌شود.
پایگاه داده توسط ایجاد یک نمایی از داده‌ها (view) به کوئری پاسخ داده می‌شود. یک نمای داده‌ای راه مشخصی برای نمایش داده‌های بازگشتی است. در سیستم یکپارچه‌سازی داده‌ها نمای داده‌ای تنها اطلاعاتی را نمایش می‌دهد که مستقیماً به کوئری اصلی شما مرتبط است. برای مثال جدولی برای مشتریان یک مغازه در نظر بگیرید، اگر شما یک کوئری بزنید و لیست مشخصات تمام مشتریانی که محصولی با قیمتی بیشتر از 100 هزار تومان خریده‌اند را درخواست کنید، نمای داده‌ای که به شما نشان داده می‌شود فقط مشخصات مشتریانی که کالایی یا قیمت بیشتری از 100 هزار تومان خریده‌اند نشان داده می‌شود نه نوع محصوصولات خریداری شده و نه هیچ اطلاعاتی غیر از مورد خواسته شده نشان داده نمی‌شود.