زنگ تفریح شماره 149
پایگاه داده‌های شبکه‌ای
در زنگ تفریح‌های گذشته در مورد داده‌ها و یکپارچه سازی آنها صحبت کردیم، در ادامه مطالب گفته شده در این شماره به پایگاه داده‌ها در شبکه می‌پردازیم.
برای سیستم، یکپارچگی داده‌ها که متکی بر اطلاعاتی است که مدام در حال تغییر است، رویکرد انبار داده مناسب نیست. یکی از راه‌هایی که متخصصان IT برای این موضوع یافته‌اند، تلاش برای طراحی سیستم‌هایی است که داده‌ها زا ار منابع مختلف به‌صورت جداجدا دریافت کنند. از آنجایی که پایگاه داده‌ی مرکزی برای تحلیل، دسته‌بندی و یکپارچگی داده برای آماده‌سازی پاسخ‌گویی به کوئری کاربران وجود ندارد، این مسئولیت‌ها به سایر بخش‌های سیستم واگذار می‌شود.
متخصصان IT، سیستم‌های یکپارچه‌سازی داده‌ها را تحت نام طرح داده‌ها تعریف می‌کنند. یک نمای واحدی که از پردازش کوئری تولید شده است، یک طراح است. ساختار منابع داده‌های مختلف و شیوه‌ای که آنها با هم مرتبط هستند، طرح منبع است. همچنین شیوه‌ای که طرح داده‌های اصلی و منبع با هم ارتباط دارند نقشه کشی نام دارد.
طرح منابع به‌عنوان نقشه داخلی برای تمام داده‌ها در سیستم است، در حالی که طرح کلی نقشه داخلی برای نمایی است که در پاسخ به یک کوئری نمایش داده می‌شود.
دو رویکرد اصلی برای پاسخ‌گویی به کوئری‌ها در سیستم یکپارچه‌سازی داده‌ها وجود دارد، نمای کلی و نمای محلی.
هر رویکرد روی قسمت مشخصی از کل سیستم متمرکز است و مزایا و معایبی هم دارد.
 |
در یک نمای کلی، تمرکز روی طرح کلی است. تا زمانی که منابع داده پایدار است، رویکرد نمای کلی درست کار می‌کند. تغییر تنظیمات طرح کلی آسان است. این یعنی که تحلیل تنظیمات کلی داده‌ها در راه‌های مختلف سخت نیست. هرچند اضافه کردن یا حذف کردن منبع اطلاعاتی به این سیستم مشکل است، چرا که روی داده‌های کل سیستم تاثیر می‌گذارد.
|
تکنیک نمای محلی، رویکرد اقتصادی را به‌کار می‌گیرد. این رویکرد روی منابع داده‌ها تمرکز می‌کند و تا زمانی که طرح کلی برقرار باشد، اضافه یا حذف کردن یک منبع اطلاعاتی به سیستم آسان است. در این رویکرد تغییر طرح کلی دشوار است. اگر شما بخواهید منابع داده‌های در راه جدیدی را تحلیل کنید، شما باید کل سیستم را دوباره تعریف کنید.