زنگ تفریح شماره 167
یک وبسایت معمولی دارای آدرس URL ای شبیه http://old.roshd.ir است. حتما متوجه شده‌اید که www بخش ضروری در URL بسیاری از سایتها نیست. شما می‌توانید به راحتی با http://old.roshd.ir نیز وارد سایت رشد شوید. سایت‌های دیگری هم وجود دارند که دارای لایه‌های بیشتری از نامگذاری هستند مانند http://journal.ifetch.com که به نظر می‌رسد از کلمات بیشتری علاوه بر www برای ارجاع به سایت‌های مختلف استفاده می‌کند. از نامگذاری‌های رایج که احتمالا با آنها مواجه شده‌اید شاید ftp.microsoft.com باشد که هم با دستور ftp و هم با URL به صورت ftp://ftp.microsoft.com در مرورگر استفاده می‌شود.
|
با توجه به مطالب گفته شده در زنگ تفریح‌های پیشین حتما با آدرس IP و نام سرورها آشنا هستید. نام سرور(server name) نام را به آدرس IP ترجمه می‌کند. وقتی شما یک آدرس URL مانند http://old.roshd.ir را در مرورگرتان وارد می‌کنید.
|
 |
اگر این اولین باری باشد که نام سرور با این آدرس سروکار دارد، نام سرور .ir را پیدا می‌کند.
می‌کند و می‌پرسد که نام سروری که roshd.ir را کنترل می‌کند را می‌شناسد یا خیر. اگر چنین باشد نام سرور شما با نام سرور roshd.ir ارتباط برقرار می‌کند و در مورد old.roshd.ir از آن می‌پرسد. اگر نام سرور roshd دارای لیستی برای پیشوند www باشد، آدرس IP مربوط به old.roshd.ir را برمی‌گرداند و مرورگر شما به آدرس IP مربوطه می‌رود.
Name Server ها قسمت بنیادی Domain Name System (DNS ) می باشند. وب سایتها با استفاده از نام سرورها امکان استفاده از Domain Name ها را به جای IP آدرس‌ها ( که بخاطر سپردن آنها بسیار دشوار است ) می دهند.
برای هر دامنه در هنگام ثبت باید حداقل دو نام سرور تنظیم شود. این نام سرورها به طور معمول به صورتns1.servername , ns2.servername هستند که به جای server name نام سرور مربوطه قرار خواهد گرفت.
|
به طور کلی ارتباط بین دامنه و هاست توسط name server صورت می پذیرد.
|
|
نام سرورهای ست شده روی یک دامنه ، به DNS سرورهایی اشاره دارد کهZone مربوط به دامنه در آن قرار دارد لذا امکان یافتن IP آدرس های معادل هر رکورد به راحتی انجام خواهد شد. بنابراین کاربران می توانند با وارد نمودن نام (به جای وارد نمودن IP های مربوطه) به وب سایت و ساب دامین ها دسترسی داشته باشند.
|
 |
مدیر شبکه دامنه roshd.ir مسئول نگاشت اسامی در دامنه roshd.ir برای مشخص کردن ماشین‌ها و آدرس‌های IP آن‌هاست. در بسیاری از شرکت‌های بزرگ، ممکن است ماشین‌های مختلفی با آدرس IPهای مختلف برای کنترل www، ftp، Telnet و ترافیک‌های دیگری وجود داشته باشند. در سایت‌های کوچک، یک ماشین می‌تواند تمام ترافیک‌ها را کنترل کند.
مدیر شبکه لیستی از اسامی و آدرس IPها را به صورت زیر ایجاد می‌کند؛
مدیر شبکه می‌تواند هر چیزی را در این لیست قرار دهد زیرا نام سرورها اهمیتی نمی‌دهند که چه چیزی در این لیست قرار می‌گیرد. مدیر شبکه می‌تواند عبارت زیر را در لیست قرار دهد :
با توجه به عبارت بالا هر فردی که این نام‌ها را در مرورگرش تایپ کند نام سرور آدرس IP مربوطه را برای آن فرد برمی‌گرداند. در مواردی که وبسایت‌ها بدون پیشوند www کار می‌کنند یعنی مدیر شبکه تصمیم گرفته است که حتی در صورت تایپ نکردن پیشوند، آدرس IP به مرورگر برگردانده شود.