در برخي از سناريوهاي علمي، تخيلي ترسناك، روبات‌هاي منفور نمي‌خواهند بميرند و مهم هم نيست كه چطور مردم در مقابل‌شان سرسختانه مقابله مي‌كنند. هم‌اكنون داستان همان سناريوهاي علمي، تخيلي در مرزهاي واقعيت قرار گرفته‌اند. براي اولين بار، محققان ماشين روباتيكي را خلق كردند كه مي‌تواند بالا و پايين پريده و حالت خاصي را بگيرد. دانشمندان دانشگاه «كورنل» (Cornell) و «ورمنت» (Vermont) روبات جديدي ساخته‌اند كه شبيه يك «عنكبوت چهارپا» است.
| شكل 1 - روباتي كه روي آب ايستاده و انعاكس‌ش در آب تصويري رنگي است.
با كشيدن و استفاده از اين تصوير به‌عنوان يك مدل ساده از خودش، «گيزمو» (Gizmo) مي‌تواند ساده‌تر از روبات‌هاي كنوني، خود را از آسيب مصون نگه دارد. |
تاكنون حتي پيبشرفته‌ترين روبات‌ها وقتي آسيب مي‌بينند تقريباً از كار مي‌افتند. علت آن است كه رايانه‌ي داخلي‌اشان به‌سادگي نمي‌دانستند چه‌طور بايد عمل كنند تا اين‌كه شكلش عوض شوند. براي حل چنين مشكلي، كساني كه روي روبات‌هاي عنكبوتي كار مي‌كردند آن‌ها را به هشت موتور و دو حسگر مجهز كردند كه قادر است دستور چگونگي كج شدن را بخواند و به آن عمل كند. موتورها و حسگرها همگي سيگنال‌هاي الكتريكي را به نرم‌افزار ماشين مي‌فرستند.
 | شكل 2 - اين روبات چهارپا مي‌تواند خود راه رفتن را ياد بگيرد.
حتي بعد از اين‌كه آسيب ديد در وضعيت خود تغيير ايجاد كند. |
با استفاده از اين اطلاعات اين سيستم رويه‌ي جديدي را براي به تعيين و سنجش شكل روبات در هر لحظه ارائه مي‌‌دهد. اين برنامه ار بين صد هزار راه مختلف، راه مناسب را انتخاب مي‌كند. از اين‌جا رايانه گستره‌ي وسيعي براي انتخاب حركت يا (به‌عبارتي مراحل بعدي) را دارد. مي‌تواند محاسبه كند كه بهترين حركت براي روبات در پيمودن طولاني‌ترين مسير در گام بعدي كدام است.
 | شكل 3 - اين روبات مي‌تواند حس كند
و آسيب‌هاي وارده به خود را جبران كند. |
دانشمندان چنين اذعان مي‌كنند كه استراتژي جديد گامي بلند در روباتيك است و مي‌گويند هيچ وحشتي از پيمودن اين راه ندارند. فناوري ممكن است روزي به محققان كمك كند تا اعضاي مصنوعي بهتري را خلق كرده به افرادي كه فاقد دست و پا هستند نعمتي اهدا كنند. دانش نوين هم‌چنين به دانشمندان كمك مي‌كند تا انسان و حيوان احساس خود را از مكان‌اشان در فضا درك كنند.
 | شكل 3 - «اولاف اسپورنز» (Olaf Sporns)
عصب‌شناس از دانشگاه «ايندينيا». |
«اولاف اسپورنز» (Olaf Sporns) عصب‌شناس از دانشگاه «ايندينيا» مي‌گويد: «طراحي روبات‌هايي كه مي‌توانند با تغييرهاي محيط اطراف سازگار كنند و آسيب‌هاي وارده به‌خود را رفع كنند يك مسأله‌ي دشوار است. اين كار راهي جديد به‌سوي حل اين مسأله‌ي مهم است». |