یک قضیه علمی داریم: هر ادعای بزرگی گواه بسیار قوی هم می‌خواهد. در سال ۲۰۰۱ وقتی استاد علوم زمین دانشگاه ویسکازین-مدیسون، جان وَلی (John Vally) بلور باستانی را در استرالیا به قدمت ۴.۴ میلیارد سال قبل تخمین زد. این تاریخ به تحقیق ۱۰۰ میلیون سال بعد از جامد شدن زمین از حالت صخره مذاب بود. همکاران وَلی در سال ۲۰۱۳ در یک کاوشگر فوق دقیق اتمی از زیرکُن استفاده کردند. داده‌های این ابزار نتایج ۲۰۰۱ را به چالش کشید.
ایده‌ی این نوع ابزارها به دهه ۳۰ میلادی برمیگردد و در دهه ۸۰ میلادی جرج اسمیث از دانشگاه آکسفورد فناوری‌های نوینی را برای اینکار معرفی کرد. این کاوشگر از یک میدان الکتریکی قوی بهره می‌گیرد. وقتی اتم‌ها از نظر الکتریکی به سمت الکترود با بار مثبت کشیده می‌شوند، این ماشین مقدار زمانی که اتم باید حرکت کند، حساب می‌کند و در نتیجه جرم و مشخصه‌ی آن محاسبه می‌شود. سن قدیمی‌ترین بلور را می‌توان با اتم‌های منفرد در ابعاد ۱۰۰ میلیاردم متر قطر (بسیار باریک‌تر از موی انسان) اندازه بگیرد.
منبع:
Sciencedaily