دانشمندان با استفاده از نانو میله های اکسید روی در کربن اصلاح شده، حسگری کارآمد و از نظر شیمیایی بسیار پایدار برای هیدرازین بوجود آوردند. هیدرازین N2H4  که به شدت مخرب اعصاب و سرطان زاست، می تواند به کبد، ریه ها و کلیه ها آسیب برساند. این ماده بطور وسیعی در صنعت کابرد دارد. اهمیت آن بعنوان فوم ساز در تولید فوم‌های پلیمری و نیز عامل پیشرو در سنتز کاتالیست‌ها و شیمی مرتبط با کشاورزی و داروسازی است. طیف گسترده ای از روش‌های تشخیص هیدرازین گزارش شده اما دستگاه‌های الکتروشیمیایی، به دلیل زمان پاسخ سریع، حساسیت بالا و نیز کم هزینه و قابل حمل بودن، طرفداران بیشتری دارند.

فواید بسیاری در الکترودهای اصلاح شده‌ی نانو ذره، بویژه نانو ساختارهای اکسید روی وجود دارد. در این مواد با افزایش سطح تماس، مقاومت کاهش و نسبت سیگنال به نویز افزایش می‌یابد. هرچند که حساسیت بالای این الکترودها در بخش کاربردی، پایداری کمتری را در الکترولیت‌های گوناگون نشان داده است.

جین پینگ لیو و همکارانش در دانشگاه نرمال هائوزونگ چین، راهکاری برای حل این مشکل یافتند. آنها بر لایه‌ای از کربن که تنها چند نانومتر ضخامت داشت، پوششی از نانو میله‌های اکسید روی به روش شناورسازی-تکلیس قرار دادند. ( تکلیس؛ اصطلاح علم شیمی است که در آن یکی از اجسام آلی را با حرارت تجزیه می‌کنند و آلوژن آزاد می‌شود. تکلیس با آهک یا آهک سودادار انجام می‌گیرد)

رسانایی الکتریکی بالای کربن، حساسیت آن را با تسهیل در انتقال الکترون برای اکسایش هیدرازین، افزایش می‌دهد. همچنین خنثی بودن شیمیایی کربن، از نانو میله‌ی اکسید روی در برابر خوردگی توسط الکترولیت‌ها حفاظت کرده و پایداری سنسورها را فزونی می‌بخشد. لیو گفت: « همچنان که حساسیت و پایداری حسگر افزایش یافته، فرایندهای پر زحمت و گرانی که در تولید الکترودهای رایج بکار می رفت نیز حذف شده است»

گری گوری ویلدوز از دانشگاه ایست آنجلیا و متخصص در سطوح نانو لوله‌های کربنی در افزایش کاربردهای حسگری- کاتالیکی، چنین می‌گوید: «عملکرد توأم بین پوشش گرافیتی آمورف و لایه اکسید روی که بر سطح آن قرار گرفته، در مقایسه با حالتی که آرایش نانو لوله‌های کربنی در جهت عمودی است، موجب افزایش عملکرد تجزیه‌ای می‌گردد. در اینجا برهمکنش‌های جالبی در مقیاس نانو خواهیم داشت که نیازمند تحقیقات بیشتری هستند.»

الکترود ساخته شده می‌تواند در ابزارهای دیگری چون باتری‌ها و سلول‌های فتوالکتروشیمیایی بکار رود. لیو افزود: « گام بعدی در جهت بهینه سازی بیشتر روش‌های سنتزی در مقیاس بزرگ‌تر و رشد نانو میله‌های یکنواخت و تکرارپذیر خواهد بود، برای تولید آرایه‌های نانو میله‌ای بروی کربنی که مستقیما روی جمع کننده‌ی جریان قرار دارد.»