گروهی از محققان بین المللی موفق به ساخت دستگاه فتوولتائیک اتمی نازک، با راندمان کوانتومی 30٪ شدهاند که بطور غیرمنتظرهای بالاست.
ضخامت دستگاه حدود 20 آنگستروم و ساختار ساندویچی آن شامل ورقه ی گرافن با یک فلز انتقالی نیمرسانای دی کالکوژن (TMDC) است.
آنتونیو کاسترو نتو ( Antonio Castro Neto) عضو گروه دانشگاه بوستون (University of Boston) چنین میگوید: «ما ساندویچی را لایه به لایه، از اجزای نازک اتمی ساختیم. نیترید بور به عنوان یک فیلم عایق و محافظ در لایه بیرونی تشکیل شد. در لایه بعدی، گرافن به عنوان یک رسانای با دوام، شفاف و انعطافپذیر قرار گرفت. گوشت این ساندویچ هم TMDC بود.»
دانشمندان همچنین کشف کردند که در پوشاندن سطح گرافن با نانوذرات طلا، نور بیشتری جذب میشود.
کاسترو نتو میگوید: « ما میخواستیم بدانیم که چیزی به نازکی چند اتم میتواند جریان الکتریکی کارآمدی تولید کند، و نشان دادیم که حتی می تواند 30% از انرژی فوتون را به برق تبدیل کند.»
هنری اسنایت (Henry Snaith)؛ متخصص فتوولتائیک در دانشگاه آکسفورد انگلیس (University of Oxford) میگوید: «من فکر میکنم که TMDCها باید ترانزیستورهای بسیار خوبی بوجود آورند. علاوه بر این، امکان تعامل با نور، ترانزیستورهای نوری و بنابراین آشکارسازهای نوری بسیار حساس نیز ممکن خواهد بود.»
کاسترو نتو میگوید که گام بعدی، بررسی دیگر بلورهای دو بعدی نیمرسانا برای افزایش کارایی سیستم است.
آنها همچنین قصد دارند که برای بهبود عملکرد، به ترکیبات مواد دیگر برای ایجاد دگرساختارهای (heterostructures) جدید نگاهی داشته باشند.
توضیح عکس: سلول فوق العاده نازک. گرافن (آبی روشن) دی کالکوژن (سفید + آبی)؛ نانوذرات (طلا)، نیترید بور (بنفش + بژ)