پلیمر جدیدی توسط ویلیام دیچل (William Dichtel) و دانشجوی کارشناسی ارشد او، دپ‌تی گوپالاکریشان (Deepti Gopalakrishnan) شیمیدان‌های دانشگاه کورنل (Cornell University) بدست آمده است.

بطور معمول، ساختار اتصال عرضی تصادفی پلیمر اجازه می دهد تا نور را جذب، سپس خودش انرژی را حمل و در نهایت آن را به شکل نور آزاد کند. انرژی باید ملاقاتی را داشته باشد با حتی یک تک مولکول از مواد منفجره، که از طریق پلیمر حرکت می‌کند و بجای نور در شکل گرما منتشر خواهد شد. این باعث می شود که پلیمر، بی درنگ فلورسانس را متوقف سازد.

گرچه انتظار می رود که درخشندگی مواد تابنده در حضور مواد منفجره متوقف شود، پروفسور دیچل و شاگردش، این پلیمر را به طور خاص برای شناسایی هیکسوژن (RDX) طراحی کرده اند، یک که ماده‌ای منفجره بسیار قوی است و مورد استفاده متداول تروریست هاست.

آنها همچنین مواد خود را در برابر مواد حلال معمولی مانند رژ لب و کرم های ضد آفتاب آزمایش کردند، تا مطمئن شوند که نسبت به آنها واکنش نشان نداده و باعث آلارم کاذب آزمایش نمی‌گردند.

یکی از ویژگی های دیگر پلیمر آنست که می تواند مولکول های هیکسوژن را نه تنها بر روی سطوح، حتی در هوای مجاور آنها تشخیص دهد.

در حال حاضر امید آنست که بتوان این پلیمر را با حسگرهای دستی کم هزینه درآمیخت، که می تواند با، یا به جای سگ‌های بمب یاب‌‌ استفاده شود.