با توجه به تحقیقات اولریش برنیر (Ulrich Bernier) و همکارانش در بخش تحقیقات کشاورزی آمریکا، ترکیباتی وجود دارد که حواس پشه ها را طوری مختل می کند که آنها نتوانند افراد را در نزدیکی خود شناسایی کنند. دفع کننده های امن تر و موثر تر بر اساس این مواد، می تواند به کاهش گسترش بیماری های منتقل شونده توسط پشه هایی مانند مالاریا کمک کند.

پشه ها در بوییدن و نیش زدن پوست بسیار خوب عمل می کنند، و جذب مواد شیمیایی روی پوست می شوند که شامل عرق و مواد تولید شده توسط باکتری هاست. اما به نظر می رسد برخی افراد نسبت به دیگران، کمتر برای پشه ها جذاب هستند که برنیر به این تفاوت علاقمند است. او می گوید: «ما افراد مختلفی را که در جذب کردن پشه ها متفاوت بودند، و نیز مواد شیمیایی خارج شده از پوست را بررسی کردیم. در این پژوهش، قادر به شناسایی حدود 270 ماده شیمیایی شدیم که همگی را پوست ما تولید می کند.»

سپس این گروه، اثرات هر یک از ترکیبات را به صورت جداگانه مورد آزمایش قرار داد. مجموعه ترکیباتی شناسایی شد که گویا پشه ها را به اشتباه می انداخت، طوری که آنها نتوانند پرواز کنند.

از آنجا که این مواد دافع حشرات، با ایجاد اخلال در توانایی پشه برای تشخیص افراد کار می کنند نمی توان آنها به روی پوست استفاده کرد، اما به جای آن، پشه ها را در یک فاصله معین نگه داشت.

دیت (DEET) رایج ترین ماده فعال موجود در مواد دافع حشرات است که حدود 50 سال بی خطر تصور می شد. برنیر می گوید: « ما نشان دادیم که قرار گرفتن سلول های کبد انسان در معرض دیت، بر بیان ژن در هر کروموزوم دارای اثرات اپی ژنتیک تاثیر می گذارد.»